Με ποιο τρόπο ένας γονιός που έχασε το παιδί του μπορεί να διαχειριστεί τον πόνο της απώλειας και να στηρίξει τη ψυχολογία του;

απαντάει ο Δημήτρης Κουτζαμάνης, Life coaching, Μαθήματα Ζωής

Ο θάνατος ενός παιδιού διαταράσσει τη φυσική ροή των πραγμάτων. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που προκαλεί μεγάλο πόνο και ατέλειωτα «γιατί». Πως μπορεί ένας γονιός όπου το παιδί του έχει πεθάνει να βρει το κουράγιο να «συνεχίσει να ζει»; Πως είναι δυνατόν να υπάρχει ζωή χωρίς εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας;

Ο μόνος τρόπος μοιάζει να είναι ένας μακρύς και επίπονος δρόμος στο οποίο καλούμαστε να βαδίσουμε προσεκτικά και αργά δίνοντας στον εαυτό μας χώρο και χρόνο να πενθήσει την απώλεια αυτή.  Η ψυχική ενδυνάμωση είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει να πάρουμε την γενναία απόφαση και να φροντίσουμε τον εαυτό μας.

Τι  μπορούμε να κάνουμε:

  • Φροντίστε τις σωματικές ανάγκες (φαγητό, ξεκούραση, ύπνος)
  • Να είστε ευγενικοί και υπομονετικοί με τον εαυτό σας
  • Μιλήστε για το παιδί σας σε ανθρώπους που να μπορούν να κατανοήσουν και να υποστηρίξουν αυτήν σας την ανάγκη. Συνήθως ο περίγυρος αποφεύγει να θίξει το θέμα γιατί φοβάται ότι θα σας πονέσει. Δώστε τους την άδεια να σας πλησιάσουν.
  • Μιλήστε ή γράψτε για όλα όσα αισθάνεστε
  • Ασχοληθείτε με κάτι που να σας κάνει καλό
  • Μη φοβηθείτε να γελάσετε
  • Μη φοβηθείτε να κλάψετε
  • Αν σας κάνει καλό γράψτε ένα ημερολόγιο αναμνήσεων για το παιδί σας
  • Να είστε σε επαγρύπνηση για τις επετείους (πρώτα γενέθλια, πρώτες γιορτές κ.ο.κ)
  • Να θυμάστε ότι άντρες και γυναίκες διαφέρουν στον τρόπο που πενθούν. Μιλήστε με το σύζυγό σας (αν υπάρχει) , μοιραστείτε τις ανάγκες σας και μην περιμένετε να φανταστεί τι χρειάζεστε.
  • Μιλήστε με άλλους γονείς που να έχουν βιώσει παρόμοιες απώλειες
  • Αν βρίσκετε ανακούφιση σε θρησκευτικές ή πνευματικές τελετές αναζητήστε στήριξη και βοήθεια και από αυτές.
  • Ζητήστε τη βοήθεια ειδικού αν νοιώθετε ότι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε μόνοι σας την κατάσταση.

Ο πόνος θα είναι μεγάλος. Τα συναισθήματα θα είναι έντονα. Ο χρόνος θα περνάει αργά. Υπάρχουν , δυστυχώς πολλά στερεότυπα γύρω από το πένθος. Στερεότυπα όπως π.χ θα έπρεπε να το έχεις ξεπεράσει, έχει περάσει τόσος καιρός, προχώρα κ.ο.κ. Αυτές οι σκέψεις είναι καταστροφικές και επικίνδυνες.

Με την προϋπόθεση ότι δεν βλάπτετε τον εαυτό σας πάρτε όσο χρόνο σας χρειάζεται για να πενθήσετε μια τόσο σημαντική απώλεια.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.