Ο Πάρις χθες χτύπησε τη μύτη του στον Παιδικό Σταθμό, παίζοντας.
Πηγαίνοντας να τον πάρω, σκεφτόμουν τι κάνω όταν ανοίγει η μύτη του παιδιού.
Κίνηση πρώτη: λιποθυμάω… Την απέρριψα γιατί το παιδί έχει το πρόβλημα και όχι εγώ.
Πάμε πάλι..Κίνηση πρώτη: “πίσω το κεφάλι Πάρι, πάρε ένα χαρτομάντιλο…”
«Λάθος» μου είπε μια φίλη ωτορινολαρυγγολογος. Πήγα να δει τον Πάρι και μου έδειξε τι πρέπει να κάνουμε:
Τα παρακάτω ισχύουν και για μικρούς και για μεγάλους:
1. Φυσάμε την μύτη ώστε να φύγουν θρόμβοι/ κακαδακια/ πήγμα αίματος.
2. Το κεφάλι δεν το γυρίζουμε προς τα πίσω γιατί με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κατάποση αίματος το οποίο είναι εξαιρετικά ερεθιστικό για το στομάχι. Το μόνο που καταφέρνουμε με αυτόν τον τρόπο είναι απλά να κρύβουμε το αίμα. Η θέση της κεφαλής είναι ευθεία μπροστά (περίπου).
3. Κρατάμε το μαλακό μέρος της μύτης με δείκτη και αντίχειρα σφιχτά και δυνατά για τουλάχιστον 5 λεπτά (όχι το κόκκαλο είναι ασυμπίεστο). Ελέγχουμε και επαναλαμβάνουμε αν χρειαστεί.
4. Σε περίπτωση που δεν έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα ή κάτι μας ανησυχεί ζητάμε τη γνώμη του ειδικού, ωτορινολαρυγγολόγου»…
Πόσο τυχερή είμαι που οι μαμάδες των φίλων των παιδιών είναι και δικές μου φίλες…. ειδικά όταν είναι γιατροί!!!!
Μαμά Μένια
