…δεν είναι οπτασία, μια βόλτα στην πλατεία, αυτό, αυτό,
αυτό που περιμένω δεν είναι πανδαισία, στον θερινό είναι μια ταινία, αυτό, αυτό!
Από την Κατερίνα Τσεμπερλίδου
www.tsemperlidou.gr
Δεν έχει σημασία τι είναι αυτό που περιμένω, σημασία έχει ότι το έχω σχεδιάσει και το περιμένω με κέφι. Σημασία έχει ότι έχω σε κάτι καλό να ελπίζω! Σημασία έχει ότι έτσι, κάθε φορά που έχω κάτι να περιμένω, έχω έναν στόχο που μου δίνει κίνητρο για να ξεπεράσω όποια δυσκολία και να φτάσω σε αυτό που περιμένω.
Αυτό που περιμένω δεν χρειάζεται να είναι κάτι σπουδαίο, κάτι εξαιρετικό, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι ανεπανάληπτο. Αρκεί να είναι κάτι ευχάριστο, κάτι διασκεδαστικό, κάτι χαλαρωτικό, κάτι ενδιαφέρον. Μία βόλτα στην πλατεία, ένα σινεμά, ένα καφεδάκι με φίλους, μια κοντινή εκδρομή, μια παρτίδα μπιρίμπα, ένα παιχνίδι τένις, μία συγκέντρωση στο σπίτι για πίτσα και dvd…
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για να σας περιγράψω τη γλύκα της προσμονής από τη διαδικασία του ταξιδιού. Μπαίνω με χαρά στο internet, κάνω διασταύρωση στις τιμές των αεροπορικών και των ξενοδοχείων, τα κλείνω… Και από εκείνη την ημέρα, μέχρι τη μέρα της απογείωσης ψάχνω «ψαγμένες» ταξιδιωτικές πληροφορίες και κρυφά tips, που θα με κάνουν να ανακαλύψω τον προορισμό έξυπνα και ουσιαστικά.
Η μέρα πλησιάζει, τσεκάρω τον καιρό, σκέφτομαι τι ρούχα θα πάρω και τι άλλο δεν πρέπει να ξεχάσω. Η μέρα έφτασε κι εγώ πετάω… Η μέρα στη δουλειά περνάει νεράκι και μόλις γυρίσω σπίτι, ανοίγω βαλίτσα και βάζω μέσα όλο μου το κέφι και όλη τη συσσωρευμένη λαχτάρα της προσμονής. Το ταξίδι δεν έχει καν ξεκινήσει… Και όμως για μένα έχει ξεκινήσει ακριβώς την ημέρα που το σχεδίασα στο μυαλό μου. Και έτσι κρατάει περισσότερο, πολύ περισσότερο και είναι ωραίο, πολύ πιο ωραίο!
Όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Και αυτού του είδους η αναμονή δεν σπάει τα νεύρα, αντιθέτως ανεβάζει τη διάθεση. Ναι, το ξέρω τα ταξίδια με το αεροπλάνο είναι η εξαίρεση, η διαδικασία της προσμονής για ο,τιδήποτε ωραίο μπορεί να είναι ο κανόνας!
Μία μικρή δόση από τη διαδικασία του ταξιδιού μπορούμε να δώσουμε σε κάθε μας μέρα. Άλλωστε, όλο αυτό που ζούμε ένα ταξίδι δεν είναι; Εμείς το κάνουμε υπέροχο, εμείς του βάζουμε και τις αναταράξεις!
Τροφοδοτήστε το νου και την καρδιά με ευχάριστες προσμονές και να δείτε που ποτέ δε θα διαμαρτυρηθούν γιατί πρέπει να περιμένουν. Τουναντίον. Θα είναι ευγνώμονες που ο χρόνος κυλάει πιο ευχάριστα μέχρι την ανταπόδοση. Κι επειδή όλα τα ωραία, είναι αλήθεια, τελειώνουν γρήγορα, σχεδιάστε με την πρώτη ευκαιρία μια καινούργια προσμονή. Κάτι άλλο, απλό κι ωραίο. Ή και κάτι πιο ιδιαίτερο. Ο,τιδήποτε. Σχεδιάστε, διασκεδάστε, απολαύστε. Ξανά και ξανά. Είναι στο χέρι σας και στο μυαλό σας…
