Η νέα χρονιά έκανε άσχημο ποδαρικό για όσους από εμάς περνάμε τις μέρες και τις ώρες μας σε μια παιδογκολογική κλινική.
Εκεί όπου ο πόνος ξεχειλίζει όταν ένα παιδί πεθαίνει. Εκεί όπου διαπιστώνουμε κάθε μέρα την αποτυχία μας, αφού εξακολουθούν παιδιά να πεθαίνουν.
Πέντε χρόνια τώρα, έχω αρκετά ερωτήματα για τον καρκίνο, την ιατρική, την επιστήμη, την γενετική, τις θεραπείες, τα φάρμακα, τους ειδικούς και μη, τους γονείς, τους συγγενείς, τους θεούς και τους ημίθεους, τα χόρτα και τις ρίζες, τα ματζούνια, τις ευχές και προσευχές, το περιβάλλον, την κληρονομικότητα, την διατροφή, την άσκηση, τα λάθη και τα σωστά.
Πέντε χρόνια τώρα έχω μάθει πολλά. Έχω απαντήσεις για πολλά από τα παραπάνω και ψάχνω απαντήσεις για όσα μου έχουν μείνει.
Κάθε μέρα, βέβαια, μαθαίνω και κάτι νέο. Που μου ανατρέπει αυτό που ήξερα, που με κάνει να ψάχνω περισσότερο, να αλλάζω την γνώμη μου, να ενισχύω την άποψη μου, να αλλάζω σχέδια, να σβήνω και να γράφω.
Πέντε χρόνια το μόνο όμως που δεν έχει αλλάξει είναι η πεποίθηση –των λογικών ανθρώπων τουλάχιστον– ότι οι ευχές, τα λόγια, οι κριτικές, τα καλοπροαίρετα και τα κακοπροαίρετα σχόλια, αλλά κυρίως η έλλειψη συνεργασίας, μας πλήττουν σοβαρά και μας αποπροσανατολίζουν από τον στόχο μας: να βρεθεί η θεραπεία για όλα τα παιδιά που νοσούν με καρκίνο!
Ξέρετε, είμαστε κι εμείς οι λίγοι, οι τρελοί, οι ρομαντικοί, αυτοί που βρήκαμε κάτι έτοιμο και το εξελίξαμε ή αυτοί που φτιάξαμε κάτι από την αρχή, που έχουμε μια αποστολή, ένα όραμα, μια προσευχή. Είμαστε κι εμείς, που πιστεύουμε όχι μόνο στα θαύματα (τα παιδιά μας είναι τα θαύματα μας) αλλά σε λύσεις που οδηγούν στο να γίνονται καλά τα παιδιά μας.
Είμαστε κι εμείς, που στερούμαστε πολλά, που ρισκάρουμε, που χρηματοδοτούμε, που αλλάξαμε τις προτεραιότητες μας, που πολλές φορές χάνουμε τις στιγμές από τα παιδιά μας, τις οικογένειες μας, τους φίλους μας, τον ύπνο μας και την λογική μας, με αυτά που ακούμε!
Είμαστε κι εμείς, που σας θέλουμε δίπλα μας έμπρακτα, που ζητούμε από εσάς όχι να κάνετε τα ίδια (αν θέλετε βέβαια, σας περιμένουμε) αλλά που θα μας αφιερώσετε έστω μία ώρα κάθε μήνα από τον χρόνο σας. Μία ώρα κάθε μήνα, για να μας βοηθήσετε να βρούμε μαζί λύσεις σε όλα τα προβλήματα.
Μαμά Μένια
