Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Άλλη μια Παγκόσμια Ημέρα, άλλη μια φορά διαβάζουμε τα ίδια στοιχεία, άλλη μια φορά θα κλείσουμε τα φώτα, θα βγάλουμε από την πρίζα ξεχασμένους φορτιστές, θα ανοίξουμε επιτέλους την σακούλα ανακύκλωσης που θα γεμίσουμε με συνέπεια μέχρι αύριο, θα μαζέψουμε το σκουπιδάκι που βρήκαμε μπροστά μας.
Αυτά την Παγκόσμια Ημέρα. Την επόμενη; Και την μεθεπόμενη; Και όλες αυτές τις μέρες, τα χρόνια που οι επιστήμονες φωνάζουν για την καταστροφή του περιβάλλοντος και οι γραφικοί των περιβαλλοντικών οργανισμών που κρεμιούνται σε κατάρτια πλοίων;
Τα τελευταία χρόνια σχετίζουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος και με τον καρκίνο. Τα κρούσματα αυξάνονται παγκοσμίως και οι ερευνητές αναζητούν τις αιτίες. Για πρώτη φορά φέτος και με μεγάλη μου χαρά, άκουσα στο ετήσιο συνέδριο της SIOPE να γίνεται αναφορά στο περιβάλλον και τον καρκίνο. Με μεγάλη μου χαρά άκουσα ότι θα ξεκινήσουν επιτέλους έρευνες να αποδείξουν τι σχέση υπάρχει και πως μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας.
Ο καρκίνος προκαλείται από αλλαγές σε συγκεκριμένα γονίδια που αλλάζουν την λειτουργία των κυττάρων. Κάποιες από αυτές τις αλλαγές προκαλούνται «τυχαία» όταν διαιριούνται τα κύτταρα μας. Κάποιες όμως οφείλονται σε «εξωγενείς» παράγοντες που καταστρέφουν το DNA μας, όπως το κάπνισμα, η έκθεση σε ραδιενέργεια, η ακτινοβολία, η ηλιακή ακτινοβολία.
Το να μην καπνίζουμε και να προσέχουμε τον ήλιο, είναι αυτά που μπορούν να μας προφυλάξουν από τον καρκίνο. Κάποια άλλα όμως είναι δύσκολο να τα αποφύγουμε ειδικά όταν είναι στον αέρα που αναπνέουμε, στο νερό που πίνουμε, στις τροφές που τρώμε, στα υλικά που χρησιμοποιούμε στη δουλειά μας.
Επιστήμονες και ερευνητές χρόνια τώρα μας προειδοποιούν για την μόλυνση του περιβάλλοντος. Για την αλόγιστη χρήση των πλαστικών, για τα καυσαέρια και τους ρύπους, για την επικίνδυνη πλέον ηλιακή ακτινοβολία, για τις θάλασσες μας.
Τα στοχεία εκείνα που περιέχουν καρκινογόνες ουσίες τα γνωρίζουμε πλέον (https://www.cancer.gov/about-cancer/causes-prevention/risk/substances/carcinogens) και ίσως να μπορούμε να αποφύγουμε κάποια από αυτά.
Αλλά τι γίνεται με όλα αυτά που δεν βλέπουμε, δεν επιλέγουμε, δεν διακρίνουμε αλλά είναι απαραίτητα για την ζωή μας;
Οι ενώσεις μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, αρσενικού, υδραργύρου, οι κυκλικοί υδρογονάνθρακες , η βενζίνη, τα χρώματα ανιλίνης, η αιθάλη, η πίσσα, οι διοξίνες, το λιδάνιο, τα πλαστικά (πολυχλωριούχα διφαινύλια) και άλλες πολλές ουσίες μολύνουν τον αέρα και στην συνέχεια με τις βροχές μολύνουν τις θάλασσες ,τα ποτάμια, τα υπόγεια ύδατα και τις καλλιέργειες.
Ο ήλιος είναι πηγή
ζωής. Έχει μικροβιοκτόνες ιδιότητες, μετατρέπει την προβιταμίνη D σε βιταμίνη D,
δυναμώνει την όραση, προκαλεί ευφορία και αισιοδοξία στα παιδιά αλλά και στους
ενήλικες. Η αλόγιστη χρήση και έκθεση στα ¨χάδια¨ του ήλιου μπορεί να επιφέρει
βλάβες στο ανθρώπινο δέρμα. Η ηλιακή ακτινοβολία αποτελείται από υπέρυθρες
ορατές και υπεριώδεις ακτίνες. Ανάλογα με το μήκος κύματος οι υπεριώδεις
ακτίνες διακρίνονται σε Α και Β (UVB,UVA).
Η ακτινοβολία UVA ευθύνεται για τον καρκίνο. Έτσι η αλόγιστη έκθεση στην
υπεριώδη (UVA) ακτινοβολία μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη διαφόρων τύπων
καρκίνου του δέρματος όπως το μελάνωμα και το καρκίνωμα. Ο κίνδυνος αυτός
είναι πολύ μεγαλύτερος σε άνδρες που πάσχουν από μελαγχρωματική
ξηροδερμία και μελαγχρωματικούς σπίλους. Τα τελευταία χρόνια η επίδραση της
υπεριώδους ακτινοβολίας είναι πολύ μεγαλύτερη λόγω της ελλείψεως στην
ατμόσφαιρα του όζοντος.
Η ιονίζουσα ακτινοβολία, έχει πλέον τεκμηριωθεί ως αιτία της λευχαιμίας από μελέτες που έχουν γίνει σε επιζήσαντες του Ατομικού βομβαρδισμού της Χιροσίμα και το Ναγκασάκι από εργαζόμενους σε πυρηνικά εργοστάσια που εκτέθηκαν σε ακτινοβολία (ατυχήματα).
Μας εκδικείται το περιβάλλον; Το καταστρέφουμε κάθε μέρα. Και μας καταστρέφει κι αυτό.
Μπορούμε να το αλλάξομε αυτό. Μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, ένα καλύτερο μέλλον.
Μαμά Μένια
