Όταν πλησιάζει το καλοκαίρι, με πιάνει ένας φόβος. Δύο φορές αρρώστησε η Νεφέλη και οι 2 ήταν αρχές καλοκαιριού. Μία φορά έκανε πυρετό ο Πάρις, αρχές καλοκαιριού κι αυτός. Και πέρσι τα ίδια είχαμε. Αρχές καλοκαιριού έσπασε η Νεφέλη το πόδι της. Και φέτος, εγκαινιάσαμε αυτές τις αρχές καλοκαιριού…
Την Πέμπτη, η Νεφέλη ξαφνικά έκανε πυρετό. Χωρίς κανένα σύμπτωμα, πυρετός 38,6. Είχα παρατηρήσει ότι τις τελευταίες μέρες πήγαινε πολύ συχνά για «τσίσα». Κι επειδή τώρα ξέρω, πολύ-πολύ ψύχραιμα πήρα τηλέφωνο τον γιατρό της, του είπα για τον πυρετό αλλά και για την ανησυχία μου. Έκανε εξετάσεις ούρων, ξαναέκανε εξετάσεις ούρων (να είμαστε όλοι σίγουροι), συνέχισε ο πυρετός για 2 μέρες, έκανε και 3η καλλιέργεια ούρων και χαρήκαμε πολύ όταν επιβεβαιώθηκε η ουρολοίμωξη.
Πυρετός χωρίς συμπτώματα είναι ανησυχητικό σημάδι για όλους μας. Πυρετός χωρίς άλλα συμπτώματα σε παιδί που είναι σε θεραπεία, είναι 2 φορές πιο ανησυχητικός. Τι πέρασε από μυαλό μου; Επειδή είχα κολλήσει με τα «τσίσα» της, φοβήθηκα για τα νεφρά της. Εντάξει, είπα μετάσταση σε όγκο στα νεφρά (η λευχαιμία βέβαια δεν κάνει μεταστάσεις, αλλά καρκίνος είναι… ποιός ξέρει κάθε φορά τι μπορεί να προκύψει;).
Εντάξει, είπα υποτροπή. Μια ακόμη από τις περιπτώσεις που παρουσιάζεται υποτροπή, πριν το τέλος της θεραπείας.
Έχω και αυτή την άρνηση, που δε θέλω να την πάμε στο νοσοκομείο. Έκανε πυρετό το απόγευμα. Αν δεν έβρισκα μικροβιολογικό να βγάλει άμεσα τα αποτελέσματα, αν συνέχιζε υψηλός πυρετός, αν δεν ησύχαζα ούτε εγώ ούτε το παιδί, έπρεπε να πάμε νοσοκομείο. Και σκεφτόμουν ότι πρέπει να ετοιμάσω την τσάντα μας, να την προετοιμάσω ότι θα μέναμε νοσοκομείο, να με ησυχάσω ότι όλα θα πάνε καλά. Πόσα μπορεί να σκεφτεί το μυαλό σε 1 λεπτό! Πόσο γρήγορα μπορεί να περάσει η ζωή μου από μπροστά μου και πάλι…
Κι όταν ο μικροβιολόγος μας επιβεβαίωσε ότι έχει ουρολοίμωξη, χαρήκαμε πολύ με τον Γιάννη. Είναι απλά μια ουρολοίμωξη. Εξηγείται ο πυρετός, ξέρω καλά το παιδί μου, καλά κάνω και μετράω τις ανάσες της, τα «τσίσα» της, τις μπουκιές της, τις κινήσεις της. Τι ανακούφιση που νιώσαμε! Είναι απλά μια ουρολοίμωξη…
Αχ βρε Μένια μου. Είναι απλά μια ουρολοίμωξη, τι χαρά! Σε καταλαβαίνω γιατί έχω ζήσει αρκετά τριγύρω μου, αλλά βλέπω πως με τον καιρό (αρκετό ίσως καιρό) φεύγει ο φόβος, γίνεται πιο εύκολο να βλέπεις τα απλά και τα καθημερινά αντί να περιμένεις τα βαριά και τα ασήκωτα.
Να δεις που αυτό το καλοκαίρι θα το θυμάστε σαν ένα από τα πιο όμορφα και χαρούμενα καλοκαίρια της ζωής σας! Έχω καλό προαίσθημα και να ξέρεις ότι τα προαισθήματά μου, βγαίνουν!!!
Φιλιά
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Κρατάω τα προαισθήματα σου και συνεχίζουμε…