Κοιτάζω τις λίστες για τα σχολικά. Μιλάω με την Μαίρη για το αν θα πάμε Πλαίσιο ή Public. Θέλω να της πω να το συνδυάσουμε με καφέ αλλά ένα post με παγώνει.
Ο Στράτος, ένα ακόμη παιδί,έχασε την μάχη, πήγε στην γειτονιά των Αγγέλων.
Το πρωί διάβαζα με χαρά μεγάλη για την έγκριση του νέου φαρμάκου για τα παιδιά μας, για τις ελπίδες που γεννά μια νέα θεραπεία. Ελπίδες που μένουν παγωμένες σχεδόν τριάντα χρονιά, αφού νέα φάρμακα για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχουν.
Χθες μιλούσα με την Δάφνη, μια ακόμη μαμά που θέλει να κάνει το καλύτερο για το παιδί της. Μια μαμά που έχει χάσει ένα παιδί από τον καρκίνο και τώρα παλεύει μαζί του και για το άλλο της παιδί. Μιλούσαμε ώρα και γελάσαμε και λίγο, ειδικά όταν θίξαμε την ελληνική πραγματικότητα, την ωμή καθημερινότητα που βιώνουμε εμείς οι μαμάδες στην ογκολογία και που δεν μοιραζόμαστε εύκολα, αν και θα έπρεπε γιατί μόνο έτσι διορθώνεις τα κακώς κείμενα…
Ρε γαμώτο, πεθαίνουν παιδιά. Πεθαίνουν παιδιά από καρκίνο και δεν είναι ούτε ένα ούτε δύο. Πεθαίνουν παιδιά κάθε μέρα…Τελικά πόσο σπάνιος είναι αυτός ο καρκίνος όταν σκοτώνει έστω κι ένα παιδί;
Στη χώρα μας παλεύουμε για τα αυτονόητα: περισσότερους γιατρούς και νοσηλευτές, μηχανήματα, ασθενοφόρα, κλινικές που να μην υπόκεινται στο πρόγραμμα εφημερίων των νοσοκομείων, κέντρα αποκατάστασης, γιατί και τα παιδιά με καρκίνο ακρωτηριάζονται, μένουν παράλυτα, έχουν προβλήματα… Για να μην αναφερθώ στην ψυχολογική υποστήριξη, στα προβλήματα με τα σχολεία, τις σπουδές που σταματούν, τα όνειρα που δεν άρχισαν, την ανεργία των νεαρών ενηλίκων…
Ακούω συχνά τι κάνουν οι σύλλογοι, να γίνει ένας ακόμη σύλλογος, να, να, να… Ένα πρόβλημα για κάθε λύση, δηλαδή.
Μήπως να ξεπεράσουμε τα κόμπλεξ μας, εμείς που έχουμε ιδρύσει ή συμμετέχουμε στα Διοικητικά Συμβούλια Συλλόγων και Φορέων, να ενώσουμε τις φωνές μας, να πιέσουμε την πολιτεία για την Υγεία όλων των παιδιών; Δεν θα χάσουμε την υπόσταση και τον χαρακτήρα μας αν ο Σύλλογος «Μήτσος» και ο φορέας «Λιλίκα» αποκτήσουν κοινή ατζέντα για τις Πολιτικές Υγείας στη χώρα μας;
Μήπως;
Μαμά Μένια
