Γιορτή της Μητέρας χθες και το karkinaki ήταν καλεσμένο στο 3ο Φεστιβάλ ΕΛΑ ΜΑΖΙ, στις παιδικές κατασκηνώσεις «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ», στον Κάλαμο. Μαζί μας ήταν το ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ και πήγαμε όλοι εκεί για να ενημερώσουμε για τον παιδικό καρκίνο, για τη δωρεά μυελού των οστών και να εγγράψουμε δότες, αφού η διαδικασία είναι πολύ απλή και μπορεί να γίνει οπουδήποτε (απλώς συμπληρώνετε μια αίτηση και δίνετε σάλιο)…
Πήγαμε ανέλπιστα καλά! Γράφτηκαν νέοι δότες, ενημερώθηκαν σχεδόν όσοι μπήκαν στην κατασκήνωση για την εκδήλωση, λύσαμε απορίες , ακούσαμε ιστορίες, ανταλλάξαμε εμπειρίες… Γελάσαμε πολύ αλλά και συγκινηθήκαμε, γιατί δεν είναι εύκολο να μιλάς για παιδιά που νοσούν…
Εγώ στην αρχή θύμωσα και πολύ. Για υπήρξαν γονείς που στην πρώτη προσέγγιση που τους κάναμε δεν θέλησαν να ενημερωθούν. Δεν πήραν καν το φυλλάδιο του συλλόγου! Μου έλεγαν «όχι» κι έφευγαν…
Όσο περνούσε η ώρα, όμως, και οι περισσότεροι ξαναγύριζαν για να γίνουν δότες ή έρχονταν αποφασισμένοι γιατί κάπου το είχαν δει, είχαν ενημερωθεί και με μεγάλη χαρά συμπλήρωναν την αίτηση κι έδιναν σάλιο, σκέφτηκα ότι ακόμη κι αυτοί που δεν πήραν καν το φυλλάδιο, κάποιο λόγο μπορεί να είχαν. Μπορεί να έχασαν κάποιον δικό τους, μπορεί οι ίδιοι να είναι άρρωστοι, μπορεί να φοβούνται, μπορεί να μη θέλουν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους… Μπορεί και να μη πιστεύουν πόση ανάγκη υπάρχει και ότι παιδιά αλλά και ενήλικες περιμένουν σε λίστες να σωθούν…
Έτσι, δεν θυμώνω πια! Μέχρι που αρχίζω να τους καταλαβαίνω … Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτό δεν τους αφορά, δεν συμβαίνει, δε θα συμβεί ποτέ σε αυτούς ή στο παιδί τους. Και μακάρι να είναι έτσι! Μακάρι όλο και λιγότεροι συνάνθρωποι μας να χρειάζονται μοσχεύματα…
Ακούσαμε διάφορα: οι περισσότεροι δεν είναι ενημερωμένοι. Και σ’ αυτό φταίει κυρίως η πολιτεία! Οι σύλλογοι πρέπει να κινητοποιηθούν και να ενημερώνουν τον κόσμο. Κάποιος κύριος, για παράδειγμα, φοβόταν τους αστικούς μύθους περί.. απαγωγής των δοτών… Από άλλους ακούσαμε ότι το δείγμα ή το μόσχευμα μπορεί και να χρησιμοποιείται για άλλους σκοπούς: να πωλείται, να γίνονται πειράματα! Μιλήσαμε ανοιχτά και για τη διαδικασία, για το τι γίνεται από την ώρα που θα βρεθεί συμβατός ένας δότης. Νομίζω ότι ενημερώσαμε πολλούς και σωστά… Και όσους ήταν αρχικά αρνητικοί, τους πείσαμε τελικά κι έγιναν δότες!
Τα δέχομαι όλα. Και τους φόβους και την κακή ενημέρωση. Θέλω, όμως, να ρωτήσω: Αν βρεθείτε εσείς στην ανάγκη για μεταμόσχευση οργάνων ή μυελού, τι θα κάνετε; Θα πείτε όχι; Αυτό θέλω να ρωτήσω κι όσους αρνούνται να γίνουν δωρητές οργάνων: Αν βρεθούν εκείνοι στην ανάγκη, δε θα παρακαλούν κάθε στιγμή να βρεθεί το μόσχευμα;
Όλα μέσα στη ζωή είναι, δυστυχώς… Ας προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο πιο ανοικτοί στην ιατρική ενημέρωση. Ας προσπαθήσουμε για λίγο να βάλουμε τους εαυτούς μας στη θέση του άλλου!
Δεν θέλω κανείς να βρεθεί στη δική μου θέση! Αλλά μια μαμά που δεν πήρε το φυλλάδιο και την είδα μετά από λίγο να κάθεται πιο κάτω, πήγα και της το ξαναέδωσα. Από ντροπή και μόνο το πήρε…
