Γνώρισα την μαμά Εύη, διαδικτυακά. Όταν έδινε μάχη να σώσει το παιδί της, όταν έχασε την μάχη, όταν αρχίσαμε να «μιλάμε» ηλεκτρονικά.
Η μαμά Έυη, είναι μια ακόμη μαμά, που ο πόνος της έγινε όπλο στα χέρια και στην καρδιά της και πολεμά τον καρκίνο.
Η μαμά Εύη έκανε πολλά για όλα τα παιδιά που νοσούν.
Η μαμά Εύη είναι εδώ για κάθε μαμά που δίνει την δική της μάχη.
Η αγκαλιά της μαμάς Εύης είναι ανοιχτή για κάθε παιδί που νοσεί και την οικογένεια του.
Η μαμά Εύη δεν μιλάει εύκολα για όσα έχει κάνει…
Μου είπε αρκετά…για να βοηθήσουμε κι άλλα παιδιά κι άλλες οικογένειες…
Μου μίλησε για τον Κωνσταντίνο. Για όσα έκανε και όσα παραπάνω θα μπορούσε να κάνει. Μου μίλησε για το Νευροβλάστωμα. Μου μίλησε για το μονοκλωνικό αντίσωμα και την συμβολή τους να έρθει στην Ελλάδα. Μου μίλησε για την περιπέτεια τους, στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας.
Ο Κωνσταντίνος ταλαιπωρήθηκε πολύ. Ταλαιπωρήθηκε μέχρι την τελική διάγνωση.
«Ήρθε και η διάγνωση…Νευροβλάστωμα 4ου Σταδίου, με μεταστάσεις στα οστά και στο μυελό. Δεν θα ζήσει μας έλεγαν. Και να ζήσει, θα κάνει υποτροπή και δεν θα αντέξει. Το παιδί σας έχει τον πιο δύσκολο παιδικό καρκίνο και τον πιο ανθεκτικό στις χημειοθεραπείες.
Έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς του Κωνσταντίνου μας. Χίκμαν, μορφίνη, χημειοθεραπείες, παρενέργειες, Χειρουργείο, εντατική, αυτόλογη μεταμόσχευση, ακτινοβολίες.
Είναι πολλές οι άσχημες εικόνες που έχω στο μυαλό μου και δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτές.
Ο Κωνσταντίνος τα κατάφερε και νίκησε. Έπρεπε όμως να ολοκληρώσει το Θεραπευτικό Πρωτόκολλο. Έπρεπε να πάει στην Γερμανία να γίνει το Μονοκλωνικό Αντίσωμα, που δεν γινόταν τότε στην χώρα μας. Πήγε και έδωσε μια ακόμη μάχη.
Γραφειοκρατία, προβλήματα, χρήματα αλλά ο Κωνστνατίνος μπήκε και πάλι στον αγώνα. Να κερδίσει την υποτροπή αυτή την φορά. Το Νευροβλάστωμα δεν τον άφηνε ήσυχο».
Οι γονείς του Κωνσταντίνου έκαναν τα πάντα να σώσουν το παιδί τους. Οι γονείς του Κωνσταντίνου, δεν ησύχασαν και έστειλαν τον όγκο του παιδιού και για άλλες εξετάσεις, ανακάλυψαν μια λάθος διάγνωση όσον αφορά το γονίδιο ALK.
«Αργήσαμε. Αν και δεν ησυχάζαμε ότι και να μας έλεγαν οι γιατροί, αργήσαμε. Όταν βρήκαμε την πηγή του κακού, ήταν αργά. Ο Κωνσταντίνος δεν άντεξε. Αφού πάλεψε ηρωικά, μας άφησε κρατώντας μας από το χέρι…Πρόλαβα όμως να του πω Σ’ΑΓΑΠΩ και να μου πει κ εκείνος…», μου είπε η μαμά του.
Οι γονείς του Κωνσταντίνου μιλούν για τον Κωνσταντίνο και τα όσα έμαθαν κοντά του. Οι γονείς του Κωνσταντίνου συμβουλεύουν κάθε γονιό που πολεμά να σώσει το παιδί του να ενημερώνονται, να το ψάχνουν, να ρωτάνε, να μαθαίνουν.
Οι γονείς του Κωνσταντίνου έκαναν και κάτι άλλο, που δεν μου το είπανε αλλά το είχα μάθει: ότι χρήματα τους δόθηκαν για να σώσουν το παιδί τους, τα επέστρεψαν στην πολιτεία, στηρίζοντας το έργο των Συλλόγων.
«Επέστρεψαν» την αγάπη του κόσμου για να μην μείνουν κι άλλες αγκαλιές άδειες.
Η Έυη άκουσε πολλά. Για το κρέας που τάχα δεν έδινε στο παιδί της, για την αλλαγή πόλης που έκαναν, για το αδερφάκι του Κωνσταντίνου που ήρθε. Μέτρησε πολλά χέρια να εξετάζουν το παιδί της, πολλές ιατρικές γνώμες για το τι δεν πάει καλά με τον Κωνσταντίνο. Άκουσε ότι το παιδί της έχει καρκίνο, ότι δεν έχει ελπίδες, ότι τα κατάφερε την πρώτη φορά, ότι έκανε υποτροπή, ότι ένα αντίσωμα δεν είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα, ότι πρέπει να πάει Γερμανία να σώσει το παιδί της, ότι μια εξέταση δεν έδειξε έγκαιρα αυτό που ίσως να έσωζε το παιδί της.
Η Έυη, δεν θέλει να πανικοβάλει κανέναν γονιό που περνά την πόρτα ενός Παιδιατρικού Νοσοκομείου.
Θέλει όμως να αλλάξει τα κακώς κείμενα, θέλει να δώσει λύσεις στα προβλήματα, θέλει να βελτιώσει τις παρεχόμενες ιατρονοσηλευτικές υπηρεσίες στην χώρα μας.
Είναι δίπλα μας.
