Η καλή ή κακή έκβαση της χρόνιας λεμφογενούς λευχαιμίας καθίσταται εφικτή από τη στιγμή της διάγνωσης, χάρη σε μια νέα ταξινόμηση η οποία βελτιώνει την πρόβλεψη κινδύνου της νόσου.
Η χρόνια λεμφογενής λευχαιμία είναι μία μορφή καρκίνου που δεν θεραπεύεται και έχει πολύ διαφορετική εξέλιξη σε διαφορετικούς ασθενείς. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών (ΙΝΕΒ), σε συνεργασία με την Αιματολογική Κλινική του νοσοκομείου Παπανικολάου και με διεθνείς ερευνητικές ομάδες, στο πλαίσιο μελέτης ανέλυσαν δείγματα από 8.500 ασθενείς με χρόνια λεμφογενή λευχαιμία, προερχόμενα από 17 κέντρα της Ευρώπης και της Αμερικής, και ανακάλυψαν μία καινούργια συσχέτιση μεταξύ συγκεκριμένης μορφολογίας μορίων της νόσου και υποομάδων ασθενών με διαφορετική πρόγνωση. Η συσχέτιση αυτή οδήγησε σε μία νέα μοριακή ταξινόμηση, που αναγνωρίζει τις υποκατηγορίες των ασθενών με διαφορετική έκβαση και ανάλογα με την πρόγνωση τους χορηγείται η κατάλληλη θεραπεία.
«Μερικοί ασθενείς απαιτούν θεραπεία σχετικά σύντομα μετά τη διάγνωση, ενώ άλλοι μπορεί να ζουν επί μακρόν με τη νόσο τους, ακόμη και χωρίς θεραπεία. Συνεπώς είναι σημαντικό να ταυτοποιούνται χαρακτηριστικά της νόσου τα οποία μπορεί να συνδεθούν με καλύτερη ή χειρότερη πρόγνωση γεγονός που θα έδινε περισσότερες δυνατότητες στους γιατρούς να προσαρμόσουν τη στρατηγική θεραπείας και παρακολούθησης», δήλωσε ο διευθυντής του ΙΝΕΒ, αιματολόγος Κώστας Σταματόπουλος.
Το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) κινείται ενεργά για τη διεθνή αναβάθμιση της έρευνας που διεξάγεται στην Ελλάδα στο ευρύ πεδίο των βιοεπιστημών. Επίσης, δραστηριοποιείται για την προώθηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας μας μέσω της παραγωγής καινοτόμων προϊόντων υψηλής αξίας.
