Από το Ημερολόγιο μιας Μαμάς
Η Μένια είναι η μαμά της Νεφέλης και του Πάρι. Η Νεφέλη έχει διαγνωσθεί με καρκίνο. Η Μένια, λοιπόν, δίνει τον δικό της αγώνα στο πλευρό της κόρης της. Αυτό τον αγώνα τον δίνει με αξιοπρέπεια, δύναμη και με σκοπό να βοηθήσει και άλλους γονείς που έρχονται στην –αδιανόητη θέση– να ακούσουν πως το παιδί τους πάσχει από καρκίνο. Έτσι γεννήθηκε το karkinaki, ένας υπέροχος ιστότοπος όπου μπορείτε να ενημερωθείτε για τα πάντα που αφορούν στον παιδικό καρκίνο. Από επιστημονικές μελέτες μέχρι και τις συμβουλές τις Μένιας για το τι θα χρειαστεί να πάρει μια μητέρα μαζί της όταν νοσηλευτεί το παιδί της.
Σε όλη αυτή τη προσπάθεια, είδε μια μέρα στο διαδίκτυο της λεγόμενες busy bags και σκέφτηκε να δημιουργήσει κάτι ανάλογο για τα παιδιά που νοσηλεύονται ώστε να αξιοποιούν όλες τις ατελείωτες ώρες μέσα στο νοσοκομείο.
Και εδώ μπαίνει στην ιστορία η Μάχη. Η Μάχη είναι μητέρα της Ταλιμπανούλας και του Μαχαραγιού, όπως αρέσκεται να αναφέρεται στα παιδάκια της. Είναι εργαζόμενη, μητέρα, νοικοκυρά που προσπαθεί να τα κάνει όλα και –αν με ρωτήσετε– τα καταφέρνει περίφημα. Η Μάχη εκτός από το προσωπικό της blog, το Momma’s Daily Life, είναι και η δημιουργός της ομάδας Μαμαδό-blogs για όλες τις μαμάδες bloggers. Όταν, λοιπόν, η Μένια έριξε την ιδέα στην Μάχη, η πολυμήχανη Μάχη ενθουσιάστηκε και αμέσως παρότρυνε και όλες εμάς τις υπόλοιπες μανούλες να δημιουργήσει η καθεμία από μερικές busy bags, με ό,τι χειροτεχνία επιθυμούσε και μπορούσε η καθεμία.
Και εδώ μπαίνω εγώ στην ιστορία αυτή, με τη ταπεινή μου προσπάθεια να φτιάξω ό,τι πιο όμορφο μπορώ και προλαβαίνω για αυτούς τους μικρούς ήρωες. Διάλεξα, λοιπόν, τα μπουκάλια «I spy», που είναι πολύ εύκολα να δημιουργήσεις –μιας και δεν ασχολούμαι και τόσο με χειροτεχνίες. Πρόκειται για απλά πλαστικά μπουκάλια νερού, που τα γεμίζεις με άμμο (ή ακόμα και χρωματιστή άμμο, ψιλό χαλικάκι –ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί) και βάζεις μέσα διάφορα μικροαντικείμενα, ώστε γυρνώντας το παιδί το μπουκάλι να εντοπίζει αυτά ακριβώς τα αντικείμενα και να ενθουσιάζεται.
Έστησα λοιπόν τις προμήθειες μου στο τραπέζι της κουζίνας και άρχισα:
Είναι πολύ απλό: Τοποθετείς τα πάντα σε στρώσεις. Πραγματικά το διασκέδασα. Καθώς τελείωνα σκέφτηκα πως θα ήταν όμορφο να έγραφα ένα μήνυμα και να το έβαζα μέσα στο μπουκάλι –έτσι για να μοιάζει ακόμα πιο περιπετειώδες σε ένα παιδί. Επίσης, επειδή οι φατσούλες που είχα πάρει δεν χωρούσαν από το στόμιο –ήθελα όμως να τις βάλω– τις κρέμασα τελικά έξω από το μπουκάλι. Τέλος, αφού μου έμειναν πολλά υλικά χειροτεχνίας, αντί για κορδέλες αποφάσισα να φτιάξω από αυτά ακριβώς τα υλικά ένα όμορφο διακοσμητικό και ας το αξιοποιήσει κάθε παιδάκι όπως επιθυμεί.
Το αποτέλεσμα το τελικό λοιπόν είναι αυτό:
Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω τη Μένια και την Μάχη που μου έδωσαν την ευκαιρία και με «έσπρωξαν» να κάνω κάτι όμορφο για κάποιες ψυχούλες που ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά. Σήμερα όσο και να κουράστηκα, όση ώρα ασχολούμουν με τα μπουκάλια ένιωθα μια ζεστασιά και μια βαθιά ικανοποίηση. Τόσο, που έφτιαξα ένα βραχιόλι από τα ίδια υλικά και το φοράω ώστε όποτε το κοιτάω να κάνω και μια προσευχή να ξεπεράσουν όλα αυτά τα παιδιά τα προβλήματα υγείας τους και να βγουν νικητές σε αυτή τους τη μάχη.
Μένια μου, ελπίζω να ανταποκρίθηκα επάξια στις προσδοκίες σου και σε ευχαριστώ που μου θυμίζεις τι είναι σημαντικό.
Μάχη μου, σε ευχαριστώ που μας ενώνεις όλες και διαθέτεις τόσο από τον πολύτιμο χρόνο σου για να μας βοηθάς και να μας εμπνέεις.
