Από τη Φλόγα, ενημερωθήκαμε για το περιστατικό:
«Που πάμε ??????????
Ποιοι είμαστε ??????????????
Αν τα μάτια του πατέρα δεν ήταν γεμάτα δάκρυα και απελπισία δεν θα πιστεύαμε αυτά που ακούγαμε. Θα νομίζαμε ότι είναι κακόγουστο αστείο !!
Σε δημοτικό σχολείο της Αθήνας, σήμερα στον 21ο αιώνα, μια ομάδα παιδιών «στρίμωξε» παιδί της Φλόγας για να του βγάλει την μπαντάνα από το κεφαλάκι για να δούνε πως είναι «φαλακρό» για να γελάσουν.
Και το χειρότερο ?? Το παιδί στην προσπάθεια του να ξεφύγει αντιμετώπισε την οργή «γονιού» των ίδιων παιδιών, που το έσπρωξε και το έριξε κάτω !!!
Το πιστεύετε ????????????????»
Αν δεν είχαμε περάσει κι εμείς την πόρτα του Παιδογκολογικού Νοσοκομείου, θα έλεγα «σε τι κόσμο ζούμε, Θεέ μου;». Θα λυπόμουν για το παιδάκι, θα σκεφτόμουν τα δικά μου παιδιά που έχουν ξεκινήσει σχολεία πια και μετά από λίγο θα το ξεχνούσα.
Τώρα, αυτά που νιώθω δεν περιγράφονται και δεν μπορώ να τα γράψω.
Μπορώ μόνο με σιγουριά να πω ότι φταίνε οι γονείς και οι δάσκαλοι.
Που ήταν οι δάσκαλοι; Τι κάνουν για να προστατέψουν κάθε παιδί που διαφέρει;
Προσκαλώ αυτούς τους γονείς, να πάμε μια βόλτα στο νοσοκομείο.
Κι εύχομαι να διορθώσουν τα λάθη που έχουν κάνει στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.
Μένια
Εμείς αντιμετωπίσαμε πράβλημα από δασκάλα όταν πήγε η κόρη μου στο σχολείο πρώτη φορά μετά την διάγνωση…κι ενώ ακόμα ήταν υπό θεραπεία και δυσκολευόταν αρκετά…πολύ λυπηρό!!!
Δυστυχώς, ούτε οι δάσκαλοι γνωρίζουν πως πρέπει να συμπεριφερθούν, τι πρέπει να προσέχουν, πως να προστατεύουν όλα τα παιδιά.Για να αλλάξει αυτό πρέπει να τους εκπαιδεύουμε. Να μιλάμε ανοιχτά, να τους ενημερώνουμε, να τους δίνουμε “γραπτές” οδηγίες για τη διαφορετικότητα του κάθε παιδιού…