Πάνω-Κάτω

Πήγαμε στα ΙΚΕΑ σήμερα, γιατί φτιάχνουμε το παιδικό μας δωμάτιο. Από βρεφικό να το κάνουμε παιδικό. Κουκέτα θα αγοράσουμε. Δεν είναι πολύ μεγάλο το υπνοδωμάτιο και δε θέλουμε να τους χωρίσουμε από τώρα. Είναι ακόμη μικρά τα παιδιά μας. Κάνουν καλή παρέα οι 2 τους. Έχουν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα, τους αρέσουν τα ίδια βιβλία η ίδια μουσική, τα ίδια φαγητά!
Περάσαμε πολύ όμορφα. Εμείς γιατί κάνουμε ακόμη ένα βήμα στην καθημερινότητα μας, επιστρέφουμε στα «διλήμματα» της καθημερινότητας. «κουκέτα ή κρεβάτια χωριστά;» «στο ίδιο δωμάτιο ή ξεχωριστά δωμάτια;» «στο ίδιο λέει η μαμά, γιατί το 3ο υπνοδωμάτιο, είναι το γραφείο της, στεγνωτήριο, σιδερωτήριο, παιδότοπος,..». Η Νεφέλη γιατί ένιωσε σπουδαία που διάλεγε, δοκίμαζε, ξάπλωνε στα διάφορα κρεβάτια. Ο Πάρις, γιατί η αδερφή του, του έλεγε ότι θα κοιμάται στο κάτω κρεβάτι..δεν έχει καταλάβει ακόμη τι σημαίνει αυτό, αλλά ήταν πολύ χαρούμενος που η Νεφέλη του έλεγε διάφορα και τον τραβούσε ανάμεσα από τα υπνοδωμάτια του ΙΚΕΑ.
Πέρσι που ήμασταν στο νοσοκομείο, ο Πάρις κοιτούσε συνέχεια το κρεβάτι της Νεφέλης που ήταν άδειο, το διάδρομο, που δεν άκουγε τις φωνές μας το φως από το κομοδίνο της μαμάς, που ήταν σβηστό για μέρες.
Δε θέλω να το ξαναζήσει αυτό. Θα πάρουμε την κουκέτα λοιπόν, να κοιμούνται μαζί, ακόμη πιο κοντά, να μοιράζονται σχεδόν τα πάντα, αφού ήδη μοιράζονται τον αγώνα για τη Ζωή!

Μένια