Πάλι δεν θα κοιμηθώ. Έχω πολύ άγχος που ξεκινάει η Νεφέλη νηπιαγωγείο. Δύο χρόνια τώρα είμαστε συνέχεια μαζί. Στα δύσκολα, στα πολύ δύσκολα, στα ευχάριστα, στις αναποδιές, στις χαρές, στις λύπες. Κλαίμε μαζί, γελάμε μαζί, παίζουμε, μαλώνουμε, κλαίει όταν φεύγω από το σπίτι, δεν έχω λείψει σχεδόν κανένα βράδυ από δίπλα της. Αυτά δεν θα αλλάξουν βέβαια, αλλά εδώ και 2 χρόνια είμαστε αυτοκόλλητες. Και τώρα θα πάει νηπιαγωγείο, και θα επιστρέφει σπίτι στις 16:00.
Εγώ θα την πηγαίνω, μαζί θα γυρίζουμε σπίτι, το νηπιαγωγείο από το γραφείο μου απέχει 12 λεπτά και 10 λεπτά από το σπίτι (έχω χρονομετρήσει τις αποστάσεις, με τα πόδια. Με το αυτοκίνητο είναι λιγότερο). Ό,τι και να συμβεί θα είμαι εκεί.
Δύο χρόνια τώρα, μετράω τις ανάσες της, καταλαβαίνω από το ύφος της τι αισθάνεται, από τις κινήσεις της τι θέλει, πότε είναι κουρασμένη, πότε νευριασμένη, πότε θυμωμένη. Έχει συνηθίσει κι εκείνη να με βλέπει συνέχεια μπροστά της. Όποτε και να σηκώσει τα μάτια της, με βλέπει μπροστά της. Ειδικά, όταν είμαστε ανάμεσα σε κόσμο, ψάχνει να με βρει. Θα λείπει πολλές ώρες. Θα αντέξει; Θα της αρέσει;
Αν χτυπήσει; Αν αισθανθεί άσχημα με κάτι; Αν της κακομιλήσουν; Αν δεν κάνει παρέες; Αν δεν τρώει; Αν κουράζεται; Αν βαριέται; Αν κολλήσει κάτι; Αν αρρωσταίνει συνέχεια; Αν τρομάξει με κάτι;
Τα είπα όλα στη δασκάλα της; Την έχω προειδοποιήσει για όσα φοβάται η Νεφέλη; Της έχω πει ότι φοβάται το αίμα, τις ενέσεις, τις άσπρες μπλούζες; Ότι θέλει να γίνει νοσοκόμα όταν μεγαλώσει;
Αν συνεχίσω με τα «αν» θα ξημερωθώ. Γιατί τα ίδια ακριβώς, ισχύουν και για τον Πάρι, που θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες παιδικό σταθμό.
Μένια
Καλή αρχή Μενια μου ποσο μεγάλη και δύσκολη στιγμή… Μόνο τα καλύτερα εύχομαι με συγκινεις πάντα
Ευχαριστώ πολύ..Δύσκολη στιγμή, αλλά μου άρεσε η σημερινή μέρα…
Καλή αρχή να έχετε, Μένια μου. Θα τα καταφέρει τέλεια και στο σχολείο της!
Tη νιώθω την αγωνία σου για άλλο λόγο. Εμείς φοβόμαστε πιο πολύ από τα παιδιά νομίζω. Φέτος είναι ο πρώτος μου απελευθερωμένος από “αν” Σεπτέμβρης. Εμπιστεύσου την
Όταν της δείχνω πόσο πολύ πιστεύω σε εκείνη, πάντα τα καταφέρνει.. Είναι ο δικός της αγώνας, η δική της μάχη, αλλά εγώ χάνω πιο εύκολα το κουράγιο μου. Εύχομαι όλοι οι μήνες σας πια να μην έχουν ούτε ένα “αν”….
Ευχαριστώ Μένια! Είναι ωραία χωρίς “αν” μέσα στο μυαλό 🙂
Καλή σχολική χρονιά και καλή αρχή!
Καλή αρχή σε όλες τις ευχάριστες στιγμές που θα έρθουν, σε όλα όσα μέχρι τώρα στερηθήκατε.
Τα “Αν” θα υπάρχουν για καιρό και οι ανησυχίες των γονιών που ξέρουν και αντιλαμβάνονται με τι πραγματικά πάλεψαν. Να είστε πάντα ενωμένοι και η ηρωίδα σας να είναι πάντα νικήτρια!
Σε νιώθω γιατί μια νέα αρχή ήρθε και για μας φέτος! Το καλό είναι ότι εκείνος το χαίρεται και το απολαμβάνει…
Μπορεί να ανησυχώ “λίγο” αλλά τον καμαρώνω πολύ! Ξέρω ότι κάνεις και εσύ το ίδιο 🙂
Φιλιά πολλά!!!
Καλή σχολική μας χρονιά!!και τώρα αγαπημένη μου, να πιούμε εκείνο τον καφέ….