Τον τελευταίο καιρό συναντώ μόνο καλούς ανθρώπους. Ναι, αλήθεια! Μόνο καλούς ανθρώπους. Αληθινούς…
Κι όταν χρειάστηκε βοήθεια η μικρή Ζωή μας, και η μαμά της έψαχνε να βρει τρόπους να ελαφρύνει τον πόνο της μικρής, να της κάνει λίγο πιο «χαρούμενη» κι αυτή την περιπέτεια, το www.nannuka.com, χρειάστηκε μόνο λίγες ημέρες για να προσφέρει ότι καλύτερο μπορούσε στην πριγκίπισσα Ζωή.
Πριν από λίγους μήνες, σε ένα κάλεσμα-προσφορά ζωής, γνώρισα την ομάδα του www.nannuka.com. Μαμάδες οι ίδιες και πολύ ευαισθητοποιημένες για οτιδήποτε αφορά το παιδί, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας, έγιναν δότριες μυελού των οστών και μας υποσχέθηκαν ότι θα είναι πάντα δίπλα μας.
Δυστυχώς, σε λίγες μέρες μίλησα μαζί τους για ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζε η Σοφία, η μαμά της Ζωής. Η Ζωή είχε ένα ατύχημα. Έσπασε το χειρουργημένο πόδι της και έπρεπε να μεταφερθεί στην Ιταλία για 2η επέμβαση. Η μικρή ήταν με γύψο σχεδόν σε όλο της το σώμα. Οι μέρες μέχρι το ταξίδι στην Ιταλία και το χειρουργείο αργούσαν. Οι ώρες δεν περνούσαν με τίποτα. Έπρεπε κάτι να γίνει για να απασχολείται η Ζωή, έστω και σ’ αυτή την κατάσταση, κάποιος να της κάνει παρέα, εκτός από τους δικούς της, κάποιος που θα την έκανε για λίγο να ξεχάσει τη νέα περιπέτεια και την «άβολη» κατάσταση της.
Το www.nannuka.com ανέλαβε τη δημιουργική απασχόληση της Ζωής μέχρι να φύγει για την Ιταλία αλλά και της αδερφής της. Το κυριότερο άγχος των υπευθύνων ήταν να βρεθεί γρήγορα ο κατάλληλος άνθρωπος που θα μπορούσε να αναλάβει τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών, σε συνθήκες δύσκολες. Αλλά τα κατάφεραν γιατί το «εύκολα, γρήγορα και χωρίς ενδοιασμούς» του www.nannuka.com ισχύει!
Η Σοφία μου μίλησε με τα καλύτερα λόγια. Οι μικρές πέρασαν υπέροχα. Η Ζωή γελούσε συνέχεια και κατάφερε για λίγο να ξεχάσει την ακινησία του γύψου. Η Ζωή και η οικογένεια της έχουν νέους φίλους τώρα…
Εγώ οφείλω να πω και δημόσια ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για αυτή την προσφορά. Όσο δυνατός και αν είναι ένας γονιός, τα προβλήματα της καθημερινότητας μας ξεπερνούν. Και δεν μπορούμε να τα λύσουμε όλα μόνοι μας. Και λυγίζουμε. Και αρκεί μια πράξη αγάπης και συμπόνιας για να αναθαρρήσουμε και πάλι και να είμαστε πιο δυνατοί, να στηρίξουμε τα παιδιά μας σ’ αυτόν τον δύσκολο αγώνα.
Για τη Ζωή ήμασταν όλοι σίγουροι ότι θα τα κατάφερνε και πάλι. Γύρισε από την Ιταλία, νικήτρια. Γιατί η Ζωή κλείνει το μάτι στη ζωή με τσαχπινιά, εδώ και πολύ καιρό.
