Μύθοι και αλήθειες για τους νικητές του παιδικού καρκίνου

Όπως συμβαίνει για όλα τα πράγματα, έτσι και για τον καρκίνο και ιδιαίτερα αυτόν της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, η άγνοια γεννά μύθους. Γι’ αυτό και η ενημέρωση, η γνώση, είναι ένα από τα «φάρμακα» που μπορούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή όλων: και εκείνων που παρασύρονται από τους μύθους και εκείνων που νίκησαν ως παιδιά τον καρκίνο και είναι πιο έτοιμοι από τον καθένα να δώσουν τις μάχες της ζωής!
Ας δούμε, λοιπόν, κάποιους συνηθισμένους μύθους που ακολουθούν τα άτομα που έχουν επιζήσει από παιδικό καρκίνο, ας μάθουμε τί ισχύει στην πραγματικότητα κι ας αναλογιστούμε πώς μπορούμε να στηρίξουμε αυτά τα άτομα ουσιαστικά και όχι να τα αντιμετωπίζουμε με φόβο ή απλώς με συγκατάβαση. Άλλωστε, έχουν ήδη νικήσει τον πιο δύσκολο, τον πιο σκληρό εχθρό, οπότε είναι μαθημένοι στα δύσκολα…

ΜΥΘΟΣ: Τα παιδιά με καρκίνο και οι επίζησαντες από παιδικό καρκίνο αποτελούν απειλή για άλλα παιδιά/ενήλικες. Μεταφέρουν αρρώστιες.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Ο παιδικός καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός, ούτε είναι ένας ιός που κολλάει. Είναι εντελώς ακίνδυνο για άλλα παιδιά και εφήβους να παίζουν, να συναναστρέφονται, να έχουν σχέσεις με παιδιά με καρκίνο/επιζήσαντες. Η πραγματικότητα είναι ότι τα παιδιά με καρκίνο κινδυνεύουν να κολλήσουν ιούς, γρίπη, μικρόβια, γαστρεντερίτιδες, από τα άλλα παιδιά. Γι’ αυτό και θα δείτε ότι αυτά τα παιδιά φορούν μάσκες για να προστατευτούν. Γι’ αυτό οι γονείς τους απομονώνουν αυτά τα παιδιά από μεγάλα γκρουπ ή συγκεντρώσεις, όταν ξέρουν ότι τα παιδιά τους είναι ευαίσθητα.
ΜΥΘΟΣ: Οι επιζήσαντες από καρκίνο της παιδικής ηλικίας είναι «γενετικά κατώτεροι» και δεν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους παιδιά.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Παρόλο που κάποιοι επιζήσαντες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα υπογονιμότητας, αυτό δεν αφορά την πλειοψηφία των ατόμων που νόσησαν από καρκίνο στην παιδική τους ηλικία. Ο τύπος του καρκίνου και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που ακολούθησαν μπορούν να επηρεάσουν την γονιμότητα.
ΜΥΘΟΣ: Οι επιζήσαντες από καρκίνο ζουν λιγότερα χρόνια.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Μελέτες μας δείχνουν ότι οι επιζήσαντες από παιδικό καρκίνο κινδυνεύουν από τα λεγόμενα «late effects» και μπορεί να παρουσιάσουν και δεύτερους καρκίνους. Το πόσα χρόνια θα ζήσουν εξαρτάται από το πόσο έγκαιρη ήταν η αρχική διάγνωση, το είδος της θεραπείας που ακολούθησαν και την καταλληλότητα της θεραπείας τους. Το είδος βέβαια των «late effects» επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα και τη διάρκεια της ζωής τους.
ΜΥΘΟΣ: Οι επιζήσαντες από παιδικό καρκίνο έχουν χαμηλές αποδόσεις στο σχολείο και στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Οι έρευνες δείχνουν ότι 2 στους 3 επιζησάντες θα αντιμετωπίσουν αργότερα στη ζωή τους τα «late effects». Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα αντιμετωπίσουν προβλήματα.
ΜΥΘΟΣ: Οι επιζήσαντες δε χρειάζονται πια ιατρική παρακολούθηση.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η συνεχής ιατρική παρακολούθηση είναι πολύ σημαντική. Μελέτες δείχνουν ότι οι επιζήσαντες από παιδικό καρκίνο έχουν περισσότερες πιθανοτήτες για ένα δεύτερο καρκίνο ή να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας στη διάρκεια της ζωής του, συνέπεια της χημειοθεραπείας που έχουν κάνει. Οι επιζήσαντες από παιδικό καρκίνο και οι οικογένειες τους πρέπει να γνωρίζουν όλες τις συνθήκες της νόσου και της θεραπείας που ακολουθήθηκε και την ανάγκη για συνεχή ιατρική παρακολούθηση.
ΜΥΘΟΣ: Οι επιζήσαντες από παιδικό καρκίνο θα έχουν ένα θλιβερό και δύσκολο μέλλον. Δεν θα καταφέρουν να έχουν ποτέ μια κανονική ζωή.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: Οι περισσότεροι επιζήσαντες επιστρέφουν στην καθημερινότητα τους, στο σχολείο τους, στις σπουδές τους. Επανεντάσσονται στην οικογενειακή ζωή και στην κοινωνία γενικότερα. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι επιζησάντες και οι οικογένειες τους υιοθετούν και προσαρμόζουν τη ζωή τους στη νέα καθημερινότητα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η βοήθεια από την οικογένεια, τους φίλους, τους συγγενείς, τους δασκάλους, ώστε να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο και χαρούμενο περιβάλλον για το παιδί που νόσησε.