Δίνεις αίμα, δίνεις ζωή! Πόσο μεγάλη αλήθεια! Μέχρι να δω από κοντά τι αντιμετωπίζουν τα παιδιά με καρκίνο, δεν μπορούσα να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να είσαι αιμοδότης.
Σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος, σε οποιαδήποτε μορφή του, γίνεται αιτία να εξασθενεί ο οργανισμός των παιδιών, να πέφτουν τα αντισώματά τους, αλλά και η αιμοσφαιρίνη και τα αιμοπετάλια τους. Χαμηλά αιμοπετάλια σημαίνει μελανιές στο κορμάκι του παιδιού, μέχρι και αιμορραγία. Και τότε η μετάγγιση είναι απαραίτητη και πολλές φορές επείγουσα. Σε περίπτωση αιμορραγίας το παιδί μπορεί να χρειαστεί περισσότερες από μία μεταγγίσεις. Μπορεί να χρειαστεί να μεταγγίζεται καθημερινά μέχρι να επανέλθουν τα αιμοπετάλια σε φυσιολογικά επίπεδα, ώστε να σταματήσει η αιμορραγία.
Υπάρχουν παιδιά που τα βλέπεις αδύναμα. Που βλέπεις τα μάγουλά τους να χάνουν αυτό το υγιές ροζ χρώμα και τα χείλη τους γίνονται χλωμά. Τί σημαίνει αυτό; Ότι η αιμοσφαιρίνη και ο αιματοκρίτης έχουν πέσει πολύ χαμηλά. Και τότε η μετάγγιση γίνεται απαραίτητη. Υπάρχουν παιδιά που πρέπει να μπουν στο χειρουργείο. Τα χειρουργεία ποικίλουν, από κάτι σχετικά απλό όπως η τοποθέτηση Hickman, μέχρι κάτι δύσκολο όπως η αφαίρεση όγκου. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν διαθέσιμα αίμα και αιμοπετάλια, που μπορεί να χρειαστούν όχι μόνο κατά τη διάρκεια του χειρουργείου αλλά και πριν από αυτό, αφού σε πολλές περιπτώσεις, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το χειρουργείο εντάσσονται και οι μεταγγίσεις.
Μπορείτε να φανταστείτε, λοιπόν, τι θα γίνει αν δεν υπάρχουν διαθέσιμα αίμα και αιμοπετάλια σε κάποιες από τις παραπάνω περιπτώσεις: με απλά λόγια, κινδυνεύει η ζωή ενός παιδιού.
Μπαίνοντας μέσα στο Ογκολογικό, οι γιατροί ενημερώνουν τους γονείς για την κατάσταση του παιδιού, για τη διάγνωση που έκαναν, αλλά και για το γεγονός ότι οι μεταγγίσεις σε αίμα και αιμοπετάλια που θα ακολουθήσουν θα είναι αρκετά συχνές, όχι μόνο λόγω της νόσου αλλά και εξαιτίας των φαρμάκων που πρόκειται να πάρει το παιδί κατά τη διάρκεια της θεραπείας του. Αυτό ακριβώς έγινε και στη περίπτωση του μικρού μας.
Όταν ενημερωθήκαμε για όλα αυτά από τους γιατρούς, θεωρήσαμε απαραίτητο να φροντίσουμε να καλύψουμε την ανάγκη του σε αίμα και αιμοπετάλια. Καλέσαμε, λοιπόν, φίλους και συγγενείς να γίνουν αιμοδότες έστω και για μια φορά. Το αναρτήσαμε και στο internet, σκεπτόμενοι ότι ακόμα και αν δεν το χρειαστεί ο Α. μας, υπάρχουν άλλα παιδιά που το έχουν ανάγκη και που δεν έχουν δικούς τους ανθρώπους να βοηθήσουν. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη και η ικανοποίηση και η χαρά που νιώσαμε ακόμα μεγαλύτερη. Δυστυχώς, όμως, σύντομα διαπιστώσαμε ότι κάποιοι δυσανασχέτησαν, ενοχλήθηκαν από την μεγάλη κινητοποίηση. Μια από τις επόμενες μέρες μας κάλεσαν από την αιμοδοσία για να μας πουν ότι δεν έπρεπε να έχουμε βάλει αγγελία στο internet και να δώσει μαζικά τόσος κόσμος αίμα και αιμοπετάλια. Με ποια αιτιολογία; Πρώτον, ότι επειδή το διάστημα της θεραπείας θα ήταν μεγάλο έπρεπε δίνουν σταδιακά, διαφορετικά αργότερα δε θα είχαμε άλλους εθελοντές. Και δεύτερον, επειδή τα αιμοπετάλια έχουν μικρή διάρκεια ζωής και αν δοθούν μαζικά δεν θα προλάβουν να χρησιμοποιηθούν για το παιδί, γιατί θα λήξουν. Αυτό ίσως και να είχε μια βάση. Αλλά εμείς εξηγήσαμε ότι η πρόθεση μας ήταν να βοηθήσουμε και αλλά παΐδια της κλινικής και όχι μονό το δικό μας. Εξάλλου, γνωρίζαμε πολύ καλά ότι δημιουργείται τράπεζα αίματος στο όνομα του παιδιού, οπότε είτε έδιναν αίμα όλοι μαζί είτε σταδιακά, οι φιάλες θα πιστώνονταν και το παιδί θα ήταν καλυμμένο ανά πάσα στιγμή. Δεν το κρύβω ότι απογοητευτήκαμε από αυτή τους τη στάση. Όμως δεν σταματήσαμε την κίνηση αυτή, αφού θεωρήσαμε πιο σημαντικό το γεγονός ότι έτσι θα βοηθηθούν αρκετά από τα παιδιά που νοσηλεύονται στην κλινική. Και αυτή ήταν η πραγματικότητα. Πώς το διαπιστώσαμε; Το αποδεικνύουν τα λόγια μιας εκ των υπαλλήλων της αιμοδοσίας, που σε αντίθεση με κάποιους άλλους συναδέλφους της γνωρίζει την αξία της αιμοδοσίας. Να λοιπόν τι μας απάντησε, όταν μετά από λίγο καιρό πήγαμε να ρωτήσουμε αν στο όνομα του Α. υπήρχαν αρκετά αποθέματα σε αίμα και αιμοπετάλια: «Ναι, μην ανησυχείτε, το παιδί σας είναι καλυμμένο και όχι μόνο αυτό, αλλά χάρη σε εσάς έχει καλυφθεί όλη η κλινική. Να είσαστε καλά, ευχαριστούμε!». Αυτό εμάς μας αρκούσε.
Ποιο το συμπέρασμα από όλα αυτά; Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να σώζεις τη ζωή ενός ανθρώπου και ειδικά ενός μικρού παιδιού. Και η εθελοντική αιμοδοσία σώζει πολλές ζωές. Γι’ αυτό και δεν πρέπει για κανένα λόγο να αποτρέπονται οι αιμοδότες. Αντίθετα, θα πρέπει να τους ευχαριστούμε και να τους επαινούμε που γίνονται σύμμαχοι των παιδιών σε αυτή τη μάχη ενάντια στον καρκίνο.
