Έχεις σταματήσει ποτέ να κοιτάξεις τα παιδιά που παίζουν;
Ή να ακούσεις τον ήχο της βροχής που πέφτει στη γη;
Ή να κοιτάξεις την τρελή κούρσα μιας πεταλούδας;
Ή να παρατηρήσεις τον ήλιο που χάνεται μέσα στη νύχτα;
Χαμήλωσε ταχύτητα Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Ο χρόνος είναι λίγος. Η μουσική δεν θα διαρκέσει για πάντα
Περνάς κάθε σου μέρα στα γρήγορα; Όταν ρωτάς κάποιον “τι κάνεις”
ακούς ποτέ σου την απάντηση; Στο τέλος της ημέρας
ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου με χιλιάδες σκέψεις στο μυαλό σου;
Καλά θα κάνεις να κόψεις ταχύτητα.
Μη χορεύεις τόσο γρήγορα. Ο χρόνος είναι λίγος.
Η μουσική δε θα διαρκέσει για πάντα Είπες ποτέ στο παιδί σου
«θα το κάνουμε αύριο» χωρίς να προσέξεις μέσα στη βιασύνη σου
την απογοήτευσή του; Έχεις χάσει ποτέ σου έναν καλό φίλο
μόνο και μόνο επειδή δεν έβρισκες το χρόνο
να του τηλεφωνήσεις; Καλά θα κάνεις να κόψεις ταχύτητα.
Μη χορεύεις τόσο γρήγορα. Ο χρόνος είναι λίγος.
Η μουσική δε θα διαρκέσει για πάντα.
Όταν αγχώνεσαι και τρέχεις όλη τη μέρα
Είναι σα να έχεις ένα δώρο που δεν το άνοιξες ποτέ…
Και που το πέταξες Η ζωή δεν είναι μια κούρσα ταχύτητας
Ζήσε χαλαρά. Άκου τη μουσική.
Tο ποίημα γράφτηκε από μια έφηβη που πάσχει από καρκίνο
(Πηγή: http://www.drosostalida.com)
