Όταν σκέφτεσαι ότι κάτι είναι αδύνατο να γίνει,
να θυμάσαι…
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πορτοκαλιά με γερό κορμό,
όμορφη καταπράσινη φυλλωσιά και εκατοντάδες μικρά λευκά άνθη.
Όλες οι άλλες πορτοκαλιές στο περιβόλι τη ζήλευαν για την ομορφιά και τη χάρη της.
Αυτή η πορτοκαλιά είχε κάτι το ξεχωριστό,
καθώς κάθε φορά που φυσούσε ο άνεμος εκείνη χόρευε κουνώντας τα κλαδιά
και σφύριζε ρυθμικά με τη βοήθεια των φύλλων της.
Μια μέρα, όμως, καθώς καθόταν και απολάμβανε τη λιακάδα,
αντιλήφθηκε φωνές ανθρώπων.
Πλησιάζοντας προς το μέρος της άκουσε πως επειδή στον κορμό της
μπήκαν κάποιοι μικροοργανισμοί και τη μόλυναν
ίσως ήταν καλύτερα να της κόψουν τα κλαδιά και να την κλαδέψουν αρκετά
ώστε να μην πέσουν κάποια στιγμή από μόνα τους.
Όμως με τη δύναμη των αγαπημένων της ανθρώπων, που τη φρόντιζαν στο περιβόλι,
και τη θέληση της ίδιας να ξαναγίνει όπως ήταν, ξαναέβγαλε δυνατά κλαδιά,
όμορφα φύλλα και πανέμορφα λευκά άνθη!
Έπειτα από καιρό, έγινε η πιο όμορφη πορτοκαλιά στο περιβόλι
που όλοι ζήλευαν τους καρπούς και τα φύλλα της
και χόρευε σε κάθε φύσημα του αέρα!
Γι’ αυτό και στις πιο δύσκολες καταστάσεις
δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας ούτε να απομακρυνόμαστε
από αυτούς που μας αγαπούν και μας φροντίζουν,
γιατί με τη βοήθεια τους και τη δική μας θέληση όλα αλλάζουν προς το καλύτερο!
Άντυ Α.
Αθήνα 7/2/2014
