Όλα περνάνε μπροστά μου πάλι. Κλείνω τα μάτια να διώξω τις εικόνες που με πονούν. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην κλάψω. Το παλεύω. Αυτά τα άτιμα τα δάκρυα όμως πάλι πλημμυρίζουν τα μάτια μου. Θα μπορώ άραγε ποτέ να μιλώ γι’ αυτό χωρίς να δακρύζω; Δύσκολο το βλέπω . Θα το παλέψω όμως και αυτό. Δεν ξεχνώ. Όλα όσα έζησα είναι η δύναμη μου.
Ένας χρόνος λοιπόν . και συνεχίζουμε. Εμείς θα κερδίσουμε τον πόλεμο. Και κάτι τελευταίο : μια προσευχή για όσα αγγελούδια δεν είναι μαζί μας σήμερα αλλά είναι πάντα στις καρδιές μας.
Και μια ευχή για όσα παιδιά δίνουν τον αγώνα τους : να βγουν νικητές.
Φανή
