Η λευχαιμία είναι πιο συχνή μορφή κακοήθειας (καρκίνου) στα παιδιά. Μπορεί να διαγνωστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 2-6 χρονών και είναι λίγο συχνότερη στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια στη λευκή φυλή.
Η λευχαιμία αναπτύσσεται στο μυελό των οστών, όπου παράγονται οι 3 αιμοποιητικές σειρές: τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά και τα αιμοπετάλια.
Όταν ένα παιδί έχει λευχαιμία, ο μυελός των οστών, αρχίζει να παράγει λευκά αιμοσφαίρια που δεν ωριμάζουν φυσιολογικά και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα. Τα μη φυσιολογικά κύτταρα πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα και δεν μπορούν να διαδραματίσουν τις φυσιολογικές τους λειτουργίες. Όταν τα άωρα λευκά αιμοσφαίρια, που ονομάζονται βλάστες, αρχίζουν να υπερτερούν εις βάρος των φυσιολογικών κυττάρων στο μυελό των οστών, το παιδί εκδηλώνει τα συμπτώματα της λευχαιμίας (λοιμώξεις, αναιμία, αιμορραγίες κ.ά.).
Τύποι Λευχαιμίας
Η Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία (ΟΛΛ)
Είναι η πιο συχνή κακοήθεια στην παιδική ηλικία. Αποτελεί το 1/3 περίπου του παιδικού καρκίνου και το 75%-80% του συνόλου των περιπτώσεων λευχαιμίας στα παιδιά. Στην ΟΛΛ ο μυελός των οστών παράγει λεμφοκύτταρα (υποομάδα των λευκών αιμοσφαιρίων) που δεν ωριμάζουν σωστά. Τα λεμφοκύτταρα καταλαμβάνουν χώρο εις βάρος των φυσιολογικών κυττάρων, δεν μπορούν να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις, ενώ σε μερικές περιπτώσεις , προσβάλλουν επίσης τον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό κι άλλα όργανα.
Η Οξεία Μυελογενής ή Μυελοβλαστική Λευχαιμία (ΟΜΛ)
Αποτελεί το 20% περίπου των περιπτώσεων της λευχαιμίας στα παιδιά. Στην ΟΜΛ παράγεται υπερβολικός αριθμός κοκκιοκυττάρων (υποομάδα λευκών αιμοσφαιρίων), των οποίων ο ρόλος φυσιολογικά είναι καταπολέμηση των μικροβιακών λοιμώξεων. Ο μυελός των οστών παράγει περισσότερα τέτοια κύτταρα τα οποία δεν ωριμάζουν φυσιολογικά (άωρα κύτταρα, βλάστες), πολλαπλασιάζονται εις βάρος των φυσιολογικών κυττάρων και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις λοιμώξεις.
Παιδιά με συγκεκριμένα γενετικά σύνδρομα, περιλαμβανομένων και της αναιμίας FANCONI, το σύνδρομο BLOOM, το σύνδρομο KOSTMANN και το σύνδρομο DOWN, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μυελογενή λευχαιμία σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά.
Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ)
Όχι πολύ συχνή στην παιδική ηλικία. Στους ασθενείς με ΧΜΛ παρατηρείται μια συγκεκριμένη χρωμοσωμική ανωμαλία, στην οποία μέρος του χρωμοσώματος 9 αποσπάται και συνδέεται με το χρωμόσωμα 22, με επακόλουθο την ανταλλαγή γενετικού υλικού μεταξύ των δύο αυτών χρωμοσωμάτων.
Πηγή: Επιστημονικό Τμήμα Παιδιατρικής Αιματολογίας της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας (www.idelhema.gr).
