“Κύριοι Υπουργοί με μεγάλη απογοήτευση διάβασα τον νέο προσδιορισμό ποσοστών αναπηρίας και διαπίστωσα ότι με αυτά τα ποσοστά που έχετε βγάλει, θα πρέπει ο ανάπηρος να είναι ένα βήμα πριν τον τάφο για να παίρνει το «φιλοδώρημα σύνταξη». Όμως θα σταθώ στην αναπηρία που αφορά τις γυναίκες με καρκίνο μαστού και με μαστεκτομή, η οποία με ενδιαφέρει ως προσφάτως παθούσα. Έχετε κατεβάσει δραματικά τα ποσοστά της γυναίκας με μαστεκτομή και μετά την πενταετία ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ γίνεται καλά!
Κύριε Πετροπουλε, ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΚΙΟΛΑΣ, η μαστεκτομή εκτός ότι θέτει το κυριαρχικό σε όλους τους καρκίνους θέμα απειλής κατά της ζωής, είναι ένας σοβαρότατος ακρωτηριασμος οργάνου ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την θηλυκή αυτοπεποιθηση και σεξουαλικοτητα μιας γυναίκας αλλά και με την βαθύτερη έννοια ψυχολογικής σημασίας.
Όταν μια γυναίκα ακρωτηριασθει με μαστεκτομή έχει να αντιμετωπισει εκτός από την άμεση απειλή της ζωής της και κρίσιμους προβληματισμους υπάρξεως. Πχ θα ολοκληρωθεί η ζωή μου ως γυναίκα; Θα βρεθεί κάποιος να με συζευχθεί με αυτό το «ελάττωμα»; Θα μπορέσω να τεκνοποιήσω; Ποια επιρροή θα έχει ο ακρωτηριασμος μου στην θηλυκότητα μου και πέρα από αυτά τα ανθρώπινα ερωτήματα προκύπτει και το ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ερώτημα επιβίωσης.
Θα μπορέσω να εργασθώ για να ζήσω; Όπως ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ γνωρίζεται όταν υποστείς μαστεκτομή σου ΑΦΑΙΡΟΥΝ και λεμφαδένες από το χέρι σου, οπότε ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ έχεις ένα χέρι, διότι το άλλο είναι πολύ ευάλωτο σε οιδήματα.
Και εγω Η ΑΦΕΛΗΣ σας ερωτώ; Από την στιγμή που λέτε ότι μετά την πενταετία δεν είναι πια ανάπηρη η γυναίκα επειδή ΕΠΕΖΗΣΕ (ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙΟΛΑΣ), φύτρωσε ο μαστός της η βγήκαν οι λεμφαδένες ώστε να μην έχει πρόβλημα το χέρι της και πως μπορεί να εργασθεί ως ένας φυσιολογικός άνθρωπος;
Θεωρητικά μπορεί. Πρακτικά όμως είναι αδύνατον διότι κανένας δεν θα σε κρατήσει στην εργασία του όταν δεν μπορείς να αποδώσεις.
Θεωρώ λοιπόν ότι ο χρονικός προσδιορισμός που δώσατε στης γυναίκες με μαστεκτομή είναι το λιγότερο δολοφονικός, διότι μετά την πενταετία μια γυναίκα με μαστεκτομή, με χημειοθεραπείες, ορμονοθεραπείες και ακτινοβολίες έχει να αντιμετωπίσει και αλλά προβλήματα υγείας από την νόσο της.
Κύριε Πετρόπουλε η αφαίρεση ενός τόσου ζωτικού για μια γυναίκα οργάνου δεν συνιστά μόνο την σωματική αναπηρία αλλά προκαλεί και ισχυρότατο ψυχικό κλονισμό με μια μορφή διαρκούς ψυχικής αναπηρίας που δεν θεραπεύεται και που κάνουν την ζωή μιας γυναίκας με μαστεκτομή αφόρητη οπότε θεωρώ ότι η αναπηρία μιας γυναίκας με μαστεκτομή δεν είναι ούτε 20% ούτε 30% ούτε 40% ούτε 50% ούτε 90% είναι ανυπολόγιστη για αυτούς τους λόγους σας παρακαλώ να επαναεξετασετε το θέμα καρκίνος μαστού και τα ποσοστά να μην τελειώνουν μετά την πενταετία”.
Σημείωση: https://www.facebook.com/groups/skkephi/
