Πειραματική ανοσοθεραπεία νικά τη λευχαιμία!

Νέα δεδομένα στην αντιμετώπιση του καρκίνου και ειδικότερα της λευχαιμία δημιουργεί μια νέα αντικαρκινική θεραπεία, που εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου να καταπολεμήσει τον καρκίνο και η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της επιστημονικής κοινότητας.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου «Fred Hutchinson», στο Σιατλ των ΗΠΑ, συνέλεξαν λευκά αιμοσφαίρια από ασθενείς με λευχαιμία, τα τροποποίησαν σε εργαστηριακές συνθήκες και στη συνέχεια τα εισήγαγαν και πάλι στον οργανισμό των πασχόντων.
Το αποτέλεσμα ήταν στο 90% των ασθενών με τελικού σταδίου καρκίνο να επιτευχθεί ύφεση της νόσου, την ώρα που όλες οι προηγούμενες θεραπείες είχαν αποτύχει και οι ασθενείς είχαν μόνο 2-5 μήνες ζωής, όπως εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας, προσθέτοντας ότι «τα πρώιμα αυτά στοιχεία είναι άνευ προηγουμένου».
Πιο συγκεκριμένα, οι Αμερικανοί ερευνητές συνέλεξαν Τ-κύτταρα «φονείς» από το ανοσοποιητικό σύστημα 12 ασθενών με λευχαιμία. Τα εν λόγω κύτταρα δρουν, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ως «βόμβες» που καταστρέφουν τα ελαττωματικά κύτταρα. Οι επιστήμονες τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να αναπτύξουν έναν νέο μηχανισμό, τους χιμαιρικούς υποδοχείς αντιγόνου, και να καταπολεμήσουν την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία.
«Ουσιαστικά, με αυτή τη διαδικασία επαναπρογραμματίζουμε γενετικά τα Τ-κύτταρα ώστε να μπορούν να αναζητήσουν, να αναγνωρίσουν και να καταστρέψουν τα κύτταρα του καρκινικού όγκου» εξηγούν οι ερευνητές, τονίζοντας ότι οι ασθενείς στους οποίους δοκιμάστηκε η πειραματική θεραπεία δεν είχαν επιλογές και μια δόση της ανοσοθεραπείας έθεσε το 90% αυτών σε κατάσταση πλήρους ύφεσης, δηλαδή δεν ήταν ανιχνεύσιμα πια κύτταρα της λευχαιμίας.
Πάντως επτά ασθενείς εκδήλωσαν σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών σε σημείο να χρειαστούν νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ενώ δύο επιπλέον απεβίωσαν.
Ωστόσο, οι παρενέργειες αυτές είναι αποδεκτές όταν μιλάμε για καρκίνο τελικού σταδίου, αν και ορισμένοι ειδικοί εμφανίζονται επιφυλακτικοί, σχολιάζοντας ότι η νέα θεραπεία έχει σαφώς περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από συμβατικές αγωγές κατά της λευχαιμίας, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία. Επίσης, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των θεραπειών των αιματολογικών καρκίνων και των καρκίνων συμπαγών όγκων, όπως ο καρκίνος του μαστού.