Τα ευχάριστα νέα είναι ότι κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του βιβλίου: “Πένθος. Το Ταξίδι στη Χώρα του Παράδοξου” που έγραψε η Νάνσυ Ψημενάτου, από τις εκδόσεις Φίλντισι κι είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Στην δεύτερη έκδοση διαβάζουμε νέα κεφάλαια για το Πένθος για τα αδέλφια, για τους φίλους, για τους συνάδελφους, για το πένθος από τρομοκρατικές ενέργειες, το πένθος για δημόσια πρόσωπα και όταν ο θάνατος του κατοικίδιου προέρχεται από μας.
Στον Ππόλογο της δεύτερης έκδοσης η Νάνσυ Ψημενάτου αναφέρει:
“Από τότε που κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση μέχρι σήμερα έχει περάσει ένα χρονικό διάστημα το οποίο με έφερε κοντά σε ανθρώπους που πενθούσαν σημαντικές απώλειες της ζωής τους.
Τα σεμινάρια για το Πένθος και τη διαχείριση της Απώλειας αυξήθηκαν, με αποτέλεσμα να έχω την ευκαιρία να συν-ομιλήσω με άτομα που ήταν πρόθυμα να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.
Μέσα σε τάξεις σχολείων, σε κέντρα απεξάρτησης, σε σχολές γονέων, σε νοσοκομεία και ιδρύματα οι συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν φέρνουν ένα επαναλαμβανόμενο σημαντικό μήνυμα: Η άρνηση μας να δεχθούμε τις απώλειες προξενεί σοβαρές συνέπειες στη σωματική και ψυχική μας υγεία. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο, όταν αγνοούμε τις απώλειες που βιώνουν τα παιδιά και τα καταδικάζουμε να ζουν στον φόβο και τον πόνο, χωρίς να μπορούν να τον εκφράσουν.
Η χαρά που νιώθω μπροστά στη δεύτερη έκδοση είναι μεγάλη όπως μεγάλη είναι και η ευθύνη που αισθάνομαι.
Πολλές φορές στα σεμινάρια που κάνω με ρωτούν με αγωνία όσοι τα έχουν παρακολουθήσει: «Πώς να βαδίσουμε στη Χώρα του Παράδοξου;» και επιθυμούν να πάρουν απαντήσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι, ενώ σίγουρα υπάρχουν κάποιες καθοδηγητικές γραμμές, όλα τα υπόλοιπα είναι ρευστά.
Σε όλο το βιβλίο υποστηρίζω ότι το κάθε πένθος είναι μοναδικό, και είναι. Μοναδικός είναι και ο τρόπος αντιμετώπισής του με την προϋπόθεση να μην καταστρέφουμε τον εαυτό μας ή άλλους ανθρώπους. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που καλούμαστε να επιτελέσουμε σήμερα, να θρηνήσουμε δηλαδή τις απώλειές μας μόνοι, γρήγορα και «αξιοπρεπώς», είναι λάθος.
Παλαιότερα, το πένθος και τον θρήνο ενός ατόμου τον μοιραζόταν μια μεγάλη οικογένεια, μια γειτονιά ή ακόμη κι ένα χωριό. Ήταν οι εποχές που το πένθος δεν στιγματιζόταν, ούτε αντιμετωπιζόταν ως διαταραχή. Ήταν οι εποχές που οι άνθρωποι όλοι μαζί αντιμετώπιζαν ένα τεράστιο φορτίο αλλά δεν νοσούσαν από τις απώλειες. Έβγαιναν λαβωμένοι αλλά όχι ασθενείς.”
Απόψεις για το βιβλίο:
“Η Νάνσυ Ψημενάτου τόλμησε να γράψει ίσως για το πιο δύσκολο θέμα του ανθρώπινου ψυχισμού αυτό του Πένθους. Επιπλέον, τόλμησε να το κάνει με τρόπο απολύτως ειλικρινή, αντισυμβατικό, αλλά και ανατρεπτικό. Πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλά ανοικτά για τα πιο δύσκολα πράγματα της ζωής, αποφεύγει εύκολες συνταγές, ενώ ο άνθρωπος που πενθεί βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και αντιμετωπίζεται με απόλυτο σεβασμό. Τελικά, η απώλεια -μετά την αποτελεσματική διαχείρισή της- είναι δυνατόν να μετατραπεί σε σημαντική ευκαιρία, για θετικές αλλαγές στη ζωή μας.”
Δρ. Παναγιώτης Κουτρουβίδης, Καθηγητής -Σύμβουλος Εκπαίδευσης Ενήλικων ΕΑΠ-Συγγραφέας
“Φαινομενικά, το βιβλίο αναφέρεται στο πένθος, αλλά ουσιαστικά, με αφορμή το πένθος, αναλύει τη βαθύτερη ψυχολογική διαδικασία πίσω από κάθε απώλεια της ζωής μας, μικρής η μεγάλης, με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο κι όχι την απώλεια κι αυτό είναι που κάνει αυτό το βιβλίο συναρπαστικό για εμένα.
Για κάθε Ψυχολόγο το βιβλίο θα αποτελέσει έναν σημαντικό βοηθό, για όλους τους υπόλοιπους ένα μικρό ταξίδι σε όσα δύσκολα αναφερόμαστε οι άνθρωποι. Ταξίδι στην «Χώρα του Παράδοξου», όπως το ονομάζει η ίδια.”
Μερσινιάς Θωμάς, Κλινικός Ψυχολόγος MSc
“Γνώρισα τη Νάνσυ Ψημενάτου, όταν άρχισε το δικό μου Ταξίδι στη Χώρα του Παράδοξου. Και μετά από λίγο καιρό μου «πρόσφερε» και το βιβλίο της, όπλο για τη διαχείριση της απώλειας, σύμβουλο για το πένθος.
Μ’ αυτό το βιβλίο, ξεκίνησα «…ένα ταξίδι γεμάτο αλήθειες που είναι αυστηρά προσωπικές, ένα ταξίδι που με προσκαλεί να δώσω δικό μου νόημα στον θάνατο, να ζήσω σε μια συναισθηματική πραγματικότητα. Αυτό το ταξίδι μιλά για τον θάνατο, τη ζωή, την ευτυχία και τη δυστυχία, το νόημα, την ελευθερία, την αλλαγή και την ευθύνη».
Ένα βιβλίο, πρακτικό και χρήσιμο, ένας οδηγός σε ένα από τα πιο δύσκολα ταξίδια που όλοι κάνουμε. Μικρά ή μεγάλα. Απώλεια βιώνουμε συχνά.”
Μένια Κουκουγιάννη, Ιδρύτρια της ΑμΚΕ Καρκινάκι
