Μια τόση δα λέξη. Μια συλλαβή. Ένα επιφώνημα .
Επιφώνημα πόνου. Ανείπωτου πόνου. Θα ήθελα να μπορούσα να τη σβήσω αυτή τη λεξούλα. Να μην υπάρχει. Να μην ακουστεί ποτέ ξανά από το στόμα καμιάς μανούλας.
Θα ήθελα λοιπόν να είμαι η καλή νεράιδα του παραμυθιού. Αυτή που κάνει τα όνειρα να βγαίνουν αληθινά το πρωί. Με το μαγικό μου ραβδάκι μου να αγγίζω τον πόνο, τη θλίψη, τη μοναξιά και το κρύο της καρδιάς και να τα μεταμορφώνω σε χαρά, ζεστασιά και ευτυχία. Θα ήθελα να μην υπάρχουν αγγελούδια στον ουρανό. Θα μιλούσα λοιπόν στον καλό Θεούλη και θα τον παρακαλούσα να τα στείλει πίσω όλα, στην αγκαλιά των μαμάδων τους.
Θα ήθελα να μην υπάρχουν αναπάντητα ” γιατί ” και θλιμμένα μάτια. Θα άγγιζα κάθε δάκρυ και θα το έκανα ποτάμι χαράς.
Αν έβρισκα το μαγικό λυχνάρι και το τζίνι μου έλεγε ότι έχω τρεις ευχές, θα του ζητούσα μόνο μια :
να μην υπάρχει ούτε ένα παιδί που να πονά. Ούτε μια μανούλα. Για κανένα λόγο.
Αν ήμουνα θεός για μια μέρα πάλι το ίδιο θα έκανα.
Κανένα παιδικό κλάμα. Μόνο χαρούμενες φωνές και ατελείωτο παιχνίδι. Και πολλά παγωτά και σοκολάτες.
Να πάρει η ευχή. Ούτε νεράιδα είμαι, ούτε το λυχνάρι βρήκα, ούτε Θεός μπορώ να γίνω .
Πως να απαλύνω τον πόνο σου; Είναι φτωχές οι λέξεις. Πως να σταματήσω τα δάκρυα σου; Αρκεί μια αγκαλιά μου; Αρκεί ένα μου βλέμμα ότι είμαι εδώ για σένα;
Να σου πω ότι ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές. Δεν έχει νόημα. Δεν το πιστεύω. Γι ‘αυτόν τον πόνο δεν υπάρχει γιατρειά. Το τραύμα μπορεί να κλείσει, αλλά αφήνει το σημάδι του και πονάει απίστευτα κάθε φορά που σκέπτεσαι τον Άγγελο σου, κάθε φορά που αντικρίζεις κάτι δικό του.
Μόνο να σε αγκαλιάσω μπορώ και να κλάψουμε μαζί.
Να σου πω ότι το αγγελούδι σου βρίσκεται στην αγκαλιά της Παναγίας και τον προσέχει, όπως ακριβώς θα τον πρόσεχες και εσύ. Ότι είναι κοντά στο Θεό, μακριά από του κόσμου τη σκληρότητα και την ασχήμια. Ότι στην ουσία δεν έφυγε ποτέ και τον κουβαλάς μέσα σου. Ότι αυτός είναι η δύναμη σου να συνεχίζεις και να τον κανείς κάθε μέρα περήφανο, όπως περήφανα πάλεψε και αυτός.
Ούτε και αυτά νομίζω ότι χρειάζεται να στα πω. Είναι περιττά. Τα ξέρεις ήδη. Είναι η αλήθεια. Μόνο να σε αγκαλιάσω λοιπόν μπορώ. Τα υπόλοιπα ας τα πουν τα μάτια μας.
Για την Κέλλυ και τον Άγγελο της .
Φανή
