Bye-bye νηπιαγωγείο vol 2
“-Λοιπόν, Νεφέλη, πώς ήταν η πρώτη χρονιά στο σχολείο, το νηπιαγωγείο;
– Τέλεια! Απλώς τέλεια!
Τελευταία μέρα σήμερα και δε σταμάτησε να αγκαλιάζει τις δασκάλες και τις φίλες της και να φωτογραφίζεται μαζί τους. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε έπιασε το χέρι της μαμάς αλλά στην πόρτα κοντοστάθηκε και κοίταξε πίσω: εκεί που είναι μαζεμένες οι όμορφες αναμνήσεις της πρώτης χρονιάς επιστροφής στην κανονικότητα. Τα γέλια, τα παιχνίδια, οι αγκαλιές των φίλων, η ενθάρρυνση των δασκάλων, οι πρώτες γνώσεις, τα γράμματα του ονόματός της, τα υπόλοιπα γράμματα που διαβάζει παντού τριγύρω και γράφει στα χαρτιά, οι αριθμοί που συνέχεια μετράει και προσθέτει. Όχι οι αναμνήσεις των προηγούμενων δύο ετών: το νοσοκομείο, οι θεραπείες, ο φόβος, η αποστροφή για την κοινωνική συναναστροφή, η απομόνωση. Όλα άλλαξαν μέσα σε ένα χρόνο!
Νεφέλη, πάντα θα έχεις λόγους να κοιτάζεις πίσω. Κι αυτοί δεν θα είναι πάντα ευχάριστοι. Γι’ αυτό ρίχνε μόνο μια ματιά κάθε φορά και κράτα μόνο αυτά που αξίζουν. Αυτά που θα σε βοηθάνε να πηγαίνεις μόνο μπροστά!”
Ο μπαμπάς σου
