Πέρασαν 2 χρόνια…

Κυριακή, 03-02-2013. Μια ημέρα που άλλαξε για πάντα τη ζωή τη δική μου και της οικογενείας μου. Ήταν η ημέρα που διαγνώστηκε ο Αντώνης με λευχαιμία. Ήταν η ημέρα που η διαδρομή, από την οικία μου μέχρι το δωμάτιο του ΚΕΘ της Ογκολογικής Μονάδας του Παίδων Αγία Σοφία, φάνηκε σαν το Γολγοθά του Ιησού Χρηστού.
Δευτέρα, 03-02-2014. Ένας χρόνος πέρασε ύστερα από την αρχική διάγνωση του Αντώνη με λευχαιμία. Αυτή τη φορά όμως ήταν διαφορετικά. Είχε ανταποκριθεί ο οργανισμός του στις χημειοθεραπείες με τον καλύτερο τρόπο και πήγαινε πάρα πολύ καλά. Είχε βέβαια όλες τις παρενέργειες που έχει μια τέτοια διαδικασία (νεύρα, αδυναμία, έχανε την όρεξη του κ.α) αλλά τουλάχιστον κοιτούσαμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία σε σχέση με 1 χρόνο πριν. Πάντα βέβαια προσγειωμένος και συγκρατημένος. Βαδίζαμε σταθερά προς τα εμπρός.
Τρίτη, 03-02-2015. Κλείνουμε αισίως 2 χρόνια από την αρχική διάγνωση. Αυτό που εύχομαι μέσα από την ψυχή μου και την καρδιά μου είναι από εδώ και εμπρός το αντράκι μου να γίνεται κάθε χρόνο πιο δυνατό, έχοντας εμάς δίπλα του να τον παρακολουθούν και να τον στηρίζουν διακριτικά. Βέβαια όποτε το ημερολόγιο θα δείχνει 03 Φεβρουαρίου στο μέλλον θα ξυπνάνε μνήμες αλλά θα ξέρω, βλέποντας τον Αντώνη μπροστά μου, ότι πέρασε αυτόν το Γολγοθά και βγήκε ζωντανός, νικητής και πιο δυνατός. Όλα αυτά με πίστη, η οποία αρχικά μπορεί να είχε χαθεί, αλλά στην πορεία ήταν ο σύμμαχος και οδηγός μας στην προσπάθεια να ανταπεξέλθουμε σε όλες τις δοκιμασίες στις οποίες σε βάζει, θέλοντας και μη, αυτή η κατάσταση, του να νοσεί μέλος της οικογενείας σου.
Ραντεβού λοιπόν Αντώνη μου για να σκίσουμε μαζί ξανά το χαρτάκι από το ημερολόγιο, όταν θα δείξει 03-02-2016 αλλά και κάθε φορά που θα δείχνει 03 Φεβρουαρίου.

ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ