γράφει η Βιβή Λιόπετα, Κοινωνική Λειτουργός ΚΑΡΚΙΝΑΚΙ
Η Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Εργασίας εορτάζεται κάθε χρόνο την 3η Τρίτη του μηνός Μαρτίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κοινωνικών Λειτουργών (IFSW). Για το 2022, κεντρική ιδέα αποτελεί: «Η Συνοικοδόμηση ενός Νέου Οικο-Κοινωνικού Κόσμου: Δεν αφήνουμε κανέναν πίσω». Πρόκειται για ένα σχέδιο δράσης με σκοπό τη δημιουργία νέων παγκόσμιων αξιών, πολιτικών και πρακτικών που αναπτύσσουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη για όλους τους ανθρώπους και τη βιωσιμότητα του πλανήτη.
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, σε περιόδους ανθρωπιστικών κρίσεων και κρίσεων υγείας, το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού έχει ανταποκριθεί επαρκώς στις ανάγκες της κοινωνίας με την ανάπτυξη κοινοτικών δομών και την παροχή πόρων. Η πανδημία της γρίπης του 1918, ο Έμπολα, ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος ανέδειξαν την αναγκαιότητα της επιστήμης της Κοινωνικής Εργασίας. Έκτοτε, οι κοινωνικοί λειτουργοί βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης τέτοιων κρίσεων αναλαμβάνοντας κατάλληλες δράσεις, αναπτύσσοντας μια ισχυρή επαγγελματική ταυτότητα.
Το επάγγελμα του Κοινωνικού Λειτουργού είναι κατεξοχήν ένα ανθρωπιστικό επάγγελμα, στηρίζεται στην επιστήμη της Κοινωνικής Εργασίας, εφαρμόζοντας μεθόδους της Κοινωνικής Εργασίας με άτομο, με ομάδες και με την κοινότητα.
Τί κάνει ο Κοινωνικός Λειτουργός και ποια η αναγκαιότητά του;
O κοινωνικός λειτουργός απαρτίζει τη διεπιστημονική ομάδα του νοσοκομείου και αναπτύσσει κάθε δραστηριότητα για την επιτυχία του κοινού σκοπού της θεραπείας και της διατήρησης της υγείας του μικρού ασθενούς που νοσεί με καρκίνο.
Διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία και την υποστήριξη του ασθενούς, ούτως ώστε να δεχτεί και να κατανοήσει την ανάγκη για εισαγωγή στο νοσοκομείο. Ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού και η επιστημονική του κατάρτιση τον βοηθούν να αποτελέσει τον άμεσο «συνήγορο» του ασθενούς όταν ο ίδιος βιώνει την άρνηση της κατάστασής του και απομονώνεται, το αυξημένο άγχος για την κατάστασή του και τις επιπτώσεις στη ζωή του, την κατάθλιψη, την ελπίδα. Παρέχει στο παιδί/ έφηβο αρχικά να εκτονώσει αυτά τα συναισθήματα και έπειτα να τα μετατρέψει σε θετική ενέργεια.
Ο κοινωνικός λειτουργός βοηθά τον νεαρό ασθενή στην προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον του νοσοκομείου, αλλά και στη συναισθηματική του εκφόρτιση, ενώ παράλληλα συζήτα και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Για την ομαλή διεξαγωγή της θεραπείας του παιδιού ή του εφήβου που νοσεί με καρκίνο είναι ιδιαιτέρως σημαντική η εμπιστοσύνη τόσο του ίδιου του παιδιού όσο και της οικογένειάς του προς τους επαγγελματίες υγείας. Αυτή την εμπιστοσύνη έρχεται να ενδυναμώσει ο κοινωνικός λειτουργός.
Ανακουφίζει την οικογένεια από συναισθήματα που προκύπτουν λόγω της νόσου, όπως το άγχος, ο φόβος, η αγωνία, η οργή, οι ενοχές κλπ.).
Στέκεται δίπλα σε όλα τα μέλη της οικογένειας και τα βοηθά να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση.
Εκτός από το κομμάτι της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, ο κοινωνικός λειτουργός παρέχει και κοινωνικές υπηρεσίες, σχετικά με τις διαδικασίες πιστοποίησης αναπηρίας, τις προνοιακές και ασφαλιστικές παροχές και τις παροχές κοινωνικής φροντίδας.
Τέλος, προετοιμάζει το μικρό μας ασθενή για την ομαλή του επανένταξη στο οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό του περιβάλλον. Με λίγα λόγια αποτελεί το συνδετικό κρίκο της νοσοκομειακής και μετανοσοκομειακής φροντίδας του παιδιού.
